Béla Guttmann

Béla Guttmann, później Béla Gárdos (ur. 13 marca 1900 w Budapeszcie, zm. 28 sierpnia 1981 w Wiedniu^[2]) – węgierski piłkarz i trener.

Béla Guttmann

Data i miejsce urodzenia	13 marca 1900[1] Budapeszt[1], Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1981[1] Wiedeń[1], Austria
Pozycja	obrońca, pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1917–1919 Törekvés
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1919–1921 Hungária Budapest 1922–1926 Hakoah Wien 1926 Brooklyn Wanderers 1926–1929 New York Giants 83 (2) 1929–1930 New York Hakoah 21 (0) 1930 New York Soccer Club 22 (0) 1931–1932 Hakoah All-Stars 50 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1921–1924  Węgry 4 (1[1])
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1932–1933 Hakoah Wien 1933–1934 SC Enschede 1938–1939 Újpest FC 1945 Vasas SC 1945–1947 Chinezul Timișoara 1947 Újpest FC 1947–1948 Kispest Athletic Club 1949–1950 Calcio Padova 1950–1952 Triestina Calcio 1952–1953 APOEL FC 1953–1955 A.C. Milan 1955–1956 Vicenza Calcio 1957 Budapest Honvéd FC 1957–1958 São Paulo FC 1958–1959 FC Porto 1959–1962 SL Benfica 1962 Club Atlético Peñarol 1964 Austria 1965–1966 SL Benfica 1966–1967 Servette FC 1967 Panathinaikos AO 1973 Austria Wiedeń 1973–1974 FC Porto
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pochodził z żydowskiej rodziny.

W ciągu swojej kariery występował w Hungárii Budapest, Hakoah Wien, reprezentacji Węgier i w kilku klubach w Stanach Zjednoczonych. Jednak bardziej znany jest ze swojej kariery szkoleniowej, w trakcie której prowadził m.in. A.C. Milan, São Paulo FC, FC Porto, Benfikę Lizbona i Penarol Montevideo. Jego największym sukcesem było zdobycie dwa razy z rzędu Pucharu Europy, w 1961 i 1962 roku, z Benfiką.

Jest pochowany w Wiedniu.