Basen oceaniczny

Basen oceaniczny (głębia) – forma ukształtowania dna oceanicznego, ogromne obniżenia w skorupie, rozpościerające się poniżej szelfu i stoków kontynentalnych. Rozpościerają się one na głębokości od 3000 m do 6000 m i zajmują 50% powierzchni Ziemi (ok.70% powierzchni dna oceanicznego).

Formy ukształtowania dna oceanicznego.

Dawniej sądzono, że rzeźba basenów oceanicznych przedstawia mało urozmaiconą, płaską powierzchnię. Badania dowiodły jednak, że dno oceanów jest silnie urozmaicone, podobnie jak powierzchnie lądowe. Wyrastają z niego liczne góry podmorskie, a grzbiety śródoceaniczne ciągną się tysiące kilometrów i przypominają wielkie łańcuchy górskie na lądach. W niektórych miejscach szczyty wychodzą nad powierzchnię wody tworząc wyspy lub archipelagi wysp

Zobacz też

• formy ukształtowania dna oceanicznego.

Kontrola autorytatywna (kotlina):

• GND: 4517641-3

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: science/ocean-basin