Benzodiazepiny (związki chemiczne)

Benzodiazepiny – organiczne związki chemiczne zbudowane z dwóch skondensowanych pierścieni: benzenowego i heterocyklicznego pierścienia diazepinowego. W zależności od układu wiązań podwójnych oraz położenia atomów azotu w pierścieniu diazepinowym możliwych jest kilkanaście izomerów benzodiazepiny^[1].

Wybrane izomery benzodiazepin

• 
  1H-1,4-benzodiazepina^[2]
  (1H-benzo[e][1,4]diazepina)
• 
  1H-1,5-benzodiazepina^[3]
  (1H-benzo[b][1,4]diazepina)
• 
  5H-2,3-benzodiazepina^[4]
  (5H-benzo[d][1,2]diazepina)

Pochodne benzodiazepiny jako leki

Osobny artykuł: Benzodiazepiny (leki).

Szkielet benzodiazepiny występuje w szeregu leków z grupy benzodiazepin. Najczęściej są to pochodne 1H-1,4-benzodiazepiny, rzadziej 1H-1,5-benzodiazepiny lub 5H-2,3-benzodiazepiny. Wykazują działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdrgawkowe, miorelaksacyjne i amnestyczne^[5].