Loading AI tools
grupa złośliwych nowotworów szpiku kostnego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białaczka (łac. leucaemia) – grupa nowotworów złośliwych o różnym przebiegu i objawach, która jest spowodowana patologicznym klonalnym rozrostem komórek układu krwiotwórczego o różnym stopniu dojrzałości w szpiku kostnym, a także w węzłach chłonnych i narządach krwiotwórczych okresu płodowego (wątroba, śledziona), a w późniejszym etapie również w innych tkankach. W konsekwencji choroby dochodzi do zaburzeń ilościowych i jakościowych komórek krwi obwodowej[1].
Tradycyjnie białaczki są dzielone ze względu na przebieg (białaczki ostre i przewlekłe) oraz na linię pochodzenia (białaczki szpikowe i limfatyczne). Obecnie obowiązuje podział WHO nowotworów układu krwiotwórczego, który dzieli choroby rozrostowe na podstawie linii komórkowych, cech morfologicznych, immunofenotypowych i genetycznych.
Tradycyjny podział białaczek:
Ze względu na bardzo duże zróżnicowanie poszczególnych typów białaczek istnieją osobne kryteria rozpoznania dla każdej z tych chorób.
Kluczowymi badaniami są rozmaz krwi obwodowej oraz biopsja szpiku kostnego i jego badanie pod mikroskopem świetlnym, badanie cytochemiczne, genetyczne i molekularne. Rozmaz krwi obwodowej może wykazać niedokrwistość, trombocytopenię oraz zaburzenia w obrębie układu białokrwinkowego. Często występuje podwyższona liczba leukocytów (leukocytoza), niekiedy przekraczając 100 000/μl, jednak ich liczba może być prawidłowa lub obniżona (leukopenia). W rozmazie mogą występować blasty – niedojrzałe komórki prekursorowe. Biopsja szpiku dostarcza materiał do badania pod mikroskopem świetlnym, które często pozwala określić typ morfologiczny białaczki. Badania cytochemiczne, genetyczne i molekularne pozwalają dokładnie określić typ białaczki oraz określić czynniki rokownicze niezbędne do wyboru strategii leczenia[2].
Leczenie ostrych białaczek opiera się na chemioterapii i składa się z trzech faz: indukcji remisji, konsolidacji remisji i leczenia podtrzymującego. W leczeniu konsolidacyjnym w zależności od stanu chorego i ryzyka nawrotu choroby przeprowadza się przeszczep szpiku kostnego[3].
Postępowanie w przewlekłej białaczce limfatycznej jest uzależnione od stanu choroby i w korzystnych warunkach przyjmuje się postawę wyczekującą z regularną kontrolą kliniczną. Jeśli istnieją wskazania do leczenia przeprowadza się chemioterapię[4].
W leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej stosuje się inhibitory kinazy tyrozynowej (imatynib) oraz przeszczep szpiku[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.