Bitwa pod Saratogą

Bitwa pod Saratogą – starcie zbrojne (a właściwie seria starć), które miało miejsce pomiędzy siłami brytyjskimi i amerykańskimi podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, między 17 września i 8 października 1777. Bitwa doprowadziła do kapitulacji armii brytyjskiej 17 października 1777 i była punktem zwrotnym wojny, gdyż amerykańskie zwycięstwo skłoniło Francję do przystąpienia do wojny po stronie amerykańskiej.

Osobny artykuł: Kampania saratogańska.

Bitwa pod Saratogą

wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Gen. John Burgoyne poddaje się gen. Horatio Gatesowi
Czas	17 września – 8 października 1777
Miejsce	Hrabstwo Saratoga
Terytorium	Prowincja Nowy Jork
Wynik	kapitulacja armii brytyjskiej
Strony konfliktu
Wielka Brytania Stany Zjednoczone
Dowódcy
John Burgoyne Horatio Gates Benedict Arnold
Siły
razem 7800: 3900 Niemców (z księstw Heskich), 3300 Brytyjczyków, 650 Kanadyjczyków i Indian razem 15 000: regularna armia i milicja
Straty
ok. 1600 zabitych, rannych i zaginionych, 6000 jeńców ok. 800 zabitych, rannych i zaginionych
Położenie na mapie stanu Nowy Jork miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
42°59′56″N 73°38′15″W

W lecie 1777 armia brytyjska, składająca się z około 10 tys. żołnierzy pod dowództwem generała Johna Burgoyne’a, zaatakowała z Kanady na południe w celu zdobycia miasta Albany nad rzeką Hudson w stanie Nowy Jork, co miało doprowadzić do opanowania doliny rzeki i przecięcia kolonii amerykańskich na pół.

Amerykanie (generał Horatio Gates) nie byli w stanie powstrzymać marszu silnej armii brytyjskiej w otwartej bitwie. Zamiast tego stosowali bardzo skuteczne taktyki opóźniające, niszcząc mosty i urządzając zasadzki, co spowolniło tempo marszu armii brytyjskiej do kilku kilometrów na dzień.

Pomnik upamiętniający amerykańskie zwycięstwo ustawiony w miejscu, gdzie podpisano akt kapitulacji brytyjskiej armii

Armia brytyjska została w końcu osaczona przez regularne wojska amerykańskie liczące około 15 tys. żołnierzy w okolicy miasteczka Saratoga. Brytyjskie próby wyrwania się z pułapki przez serię ataków między 17 września i 8 października zakończyły się fiaskiem. Wycieńczona armia brytyjska poddała się przeważającym siłom amerykańskim 17 października 1777.

Bitwa była decydującym starciem, gdyż udowodniła, że ochotnicze armie amerykańskie są zdolne do pokonania wysoce profesjonalnych i doświadczonych wojsk brytyjskich. Amerykański sukces skłonił Francję do przystąpienia do wojny po stronie Ameryki.

Ważną rolę w walkach pod Saratogą odegrał Tadeusz Kościuszko, odpowiedzialny za budowę amerykańskich fortyfikacji polowych.

Zobacz też

• Oblężenie Fortu Ticonderoga (1777)

Bibliografia

• Bicheno, H.: Rebels and Redcoats, The American Revolutionary War, London 2003.
• Clement, R: The World Turned Upside Down at the Surrender of Yorktown, Journal of American Folklore, Vol. 92, No. 363 (Jan. – Mar., 1979), pp. 66–67 (available on Jstor).
• Hibbert, C: Rebels and Redcoats: The American Revolution Through British Eyes, London, 2001.
• Jerome Greene: Guns of Independence: The Siege of Yorktown, 1781 (2005).

Kontrola autorytatywna (bitwa):

• NKC: ph715535

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: event/Battles-of-Saratoga
• Universalis: batailles-de-saratoga