Bitwa pod Hafrsfjord

Bitwa pod Hafrsfjord – starcie pomiędzy koalicją czterech królestw a Haraldem I Pięknowłosym, które miało miejsce w 872 roku. Po bitwie uznano Haralda Pięknowłosego za pierwszego króla, Norwegia zaś została okrzyknięta królestwem.

Bitwa pod Hafsrfjord

Wojna zjednoczeniowa Norwegii
Harald I Pięknowłosy w bitwie pod Hafrsfjord według wyobrażenia Ole Petera Hansen Ballinga 1870 rok.
Czas	872 r.
Miejsce	Hafrsfjord
Terytorium	Południowa Norwegia
Przyczyna	Bunt koalicji czterech królestw przeciw Haraldowi I Pięknowłosemu
Wynik	Zwycięstwo Haralda I
Strony konfliktu
Harald Pięknowłosy Eryk z Hordolandu, król Hordolandu Kjotve Bogaty, król Adgeru, Haklang, syn Kjotvego, Sulke, król Rogalandu
Położenie na mapie Norwegii miejsce bitwy
58°56′29,23″N 5°40′17,32″E

Przebieg bitwy

Według przekazu Snorriego Sturlasona flota koalicji czterech królestw: Agderu, Rogalandu, Telemarku i Hordolandu miała zebrać swoje statki oraz broń, żeby postawić się przeciw Haraldowi. Ten zaś dowiedziawszy się o tym, przygotował swoje okręty i ruszył na południe. Takim sposobem armie stanęły naprzeciw siebie w Hafrsfjord. Islandczyk mówi, iż bitwa była ciężka, jednakże po zwycięstwie w niej, Harald nie spotkał już żadnego oporu w Norwegii^[1].

Znaczenie bitwy

Wynik bitwy miał istotny wpływ na ówczesne warunki polityczne, ponieważ w jej wyniku Norwegia wyszła z rozdrobnienia. Zaznaczyć jednak należy, że zjednoczenie dotyczyło południowo-zachodniej części współczesnej Norwegii.

Uczestnicy bitwy pod Hafrsfjord

Snorii Sturlason w swojej sadze po stronie przeciwników przyszłego króla Norwegii wymienia poszczególne nazwiska, brak jednak wiedzy, czy posiadał on jakiekolwiek źródła^[1]:

• Eryk z Hordolandu, król Hordolandu,
• Kjotve Bogaty, król Adgeru,
• Haklang, syn Kjotvego,
• Sulke, król Rogalandu.