Bolesław Studziński

Bolesław Studziński^[a] (ur. 20 sierpnia 1892 w Karczmiskach, zm. 23 kwietnia 1940 w Lublinie)^[2] – major administracji (piechoty) Wojska Polskiego, współtwórca i komendant konspiracyjnej organizacji Komenda Obrońców Polski, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Bolesław Studziński

Bogdan Nitecki, Marian Zosik-Danecki

major administracji
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1892 Karczmiska
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 1940 Lublin
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	22 Pułk Piechoty PKU Mińsk Maz. Baon Manewrowy Dowództwo KOP
Stanowiska	oficer instrukcyjny kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 20 sierpnia 1892 w Karczmiskach, w rodzinie wiejskiego murarza Władysława i jego żony Rozalii z Goliszków^[3].

Ukończył wieczorową szkołę handlową w Lublinie i podjął pracę jako subiekt. Działał w Drużynach Bartoszowych. Aresztowany i osadzony w lubelskim zamku. Deportowany do Butyrki w głębi Rosji. Do kraju powrócił w 1914 roku. Wstąpił do Legionów Polskich. Skierowany do pracy w POW. Działał na terenie powiatów: Garwolin, Radzyń Podlaski, Mińsk Mazowiecki. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W latach 1923–1926 był przydzielony z macierzystego pułku do Powiatowej Komendy Uzupełnień Mińsk Mazowiecki na stanowisko oficera instrukcyjnego^[4][5]. W marcu 1926, w związku z likwidacją stanowiska oficera instrukcyjnego, został przeniesiony do baonu manewrowego w Rembertowie^[6][7]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 76. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[8]. W lipcu 1929 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty. W 1937 został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna^[9]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 45. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[10]. W marcu 1939 pełnił służbę w Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego KOP w Warszawie na stanowisku kierownika referatu ogólnego.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w szeregach KOP dowodzonego przez generała brygady Wilhelma Orlik-Rückemanna, który po zakończeniu kampanii wrześniowej nakazał zorganizowanie formacji konspiracyjnej. Bolesław Studziński założył i został pierwszym dowódcą organizacji Komenda Obrońców Polski (KOP). W 1940 po rozpracowaniu przez Niemców organizacji KOP, został aresztowany^[11], zmarł tego samego roku.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari^[12]
• Krzyż Niepodległości z Mieczami (9 listopada 1931)^[13]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie: „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)^[12]
• Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 18 marca 1932^[14], 1937 „za zasługi na polu pracy w przysposobieniu wojskowym i wychowaniu fizycznym”^[9])

Uwagi

1. W marcu 1932 ogłoszono sprostowanie imienia ówczesnego kpt. piech. Bolesława Bohdana Studzińskiego z „Bolesław Bohdan” na „Bolesław”^[1].