Born This Way

Born This Way – drugi^[a] album studyjny amerykańskiej piosenkarki Lady Gagi, który swoją oficjalną premierę miał 23 maja 2011 roku.

Born This Way

Wykonawca albumu studyjnego
Lady Gaga
Wydany	23 maja 2011
Nagrywany	2010-2011
Gatunek	pop, dance, electronic
Długość	61:08
Wydawnictwo	Interscope Records, Streamline, Kon Live[1]
Producent	Paul Blair, DJ Snake, DJ White Shadow, Fernando Garibay, Robert John "Mutt" Lange, Jeppe Laursen, Lady Gaga, RedOne, Clinton Sparks[1]
Oceny
Album of the Year 70/100[2] AnyDecentMusic? 6.5/10[3] Metacritic 71/100[4] About.com AllMusic [5] Billboard [6] Chicago Tribune The Guardian The Independent NME [7] The Observer [8] Robert Christgau A–[9] Rolling Stone Slant Magazine [10] Spin Tiny Mix Tapes [11]
Album po albumie
The Remix (2010) Born This Way (2011) Born This Way: The Remix (2011)
Single z albumu Born This Way
„Born This Way” Wydany: 11 lutego 2011 „Judas” Wydany: 15 kwietnia 2011 „The Edge of Glory” Wydany: 9 maja 2011 „You and I” Wydany: 26 lipca 2011 „Marry the Night” Wydany: 15 listopada 2011 „Bloody Mary” Wydany: 2 grudnia 2022

26 listopada 2010 podczas koncertu w ramach The Monster Ball Tour w Gdańsku, Gaga wyjawiła, że album może mieć 20 piosenek i może być „albumem dekady”. Dodała także, że jest już całkowicie skończony^[12]. Pierwszym singlem wydawnictwa był tytułowy utwór. Podczas odbierania nagrody w kategorii Teledysk Roku na MTV Video Music Award^[13][14] artystka zdradziła tytuł albumu, a oficjalną datę premiery potwierdziła na swoim profilu na Twitterze o północy, z 31 grudnia 2010 na 1 stycznia 2011 roku^[15].

W Polsce album uzyskał certyfikat platynowej płyty^[16].

Lista utworów

Edycja standardowa
Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Produkcja	Długość
1.	„Marry the Night”	Lady Gaga, Fernando Garibay	Lady Gaga, Fernando Garibay	4:24
2.	„Born This Way”	Gaga, Jeppe Laursen	Gaga, Jeppe Laursen, Garibay, DJ White Shadow	4:20
3.	„Government Hooker”	Gaga, Garibay, Paul Blair	Gaga, Paul Blair, Garibay, DJ Snake	4:14
4.	„Judas”	Gaga, RedOne	Gaga, RedOne	4:10
5.	„Americano”	Gaga, Garibay, Blair, Brain Lee	Gaga, Garibay, Blair	4:06
6.	„Hair”	Gaga, RedOne	Gaga, RedOne	5:08
7.	„Scheiße”	Gaga, RedOne	Gaga, RedOne	3:45
8.	„Bloody Mary”	Gaga, Garibay, Blair	Gaga, Blair, Garibay, Clinton Sparks	4:04
9.	„Bad Kids”	Gaga, Laursen, Garibay, Blair	Gaga, Laursen, Garibay, Blair	3:50
10.	„Highway Unicorn (Road to Love)”	Gaga, Garibay, Blair, RedOne	Gaga, Garibay, Blair	4:15
11.	„Heavy Metal Lover”	Gaga, Garibay	Gaga, Garibay	4:12
12.	„Electric Chapel”	Gaga, Blair	Gaga, Blair	4:12
13.	„You and I”	Gaga	Gaga, Robert John „Mutt” Lange	5:07
14.	„The Edge of Glory”	Gaga, Garibay, Blair	Gaga, Garibay	5:20
				1:01:07

Utwór dodatkowy w wydaniu międzynarodowym
Nr	Tytuł utworu	Długość

Utwór dodatkowy w wydaniu japońskim
Nr	Tytuł utworu	Długość

Utwory dodatkowe w wydaniu indyjskim
Nr	Tytuł utworu	Długość

Edycja specjalna - Dysk 1
Nr	Tytuł utworu	Długość

Utwory dodatkowe w limitowanym wydaniu USB
Nr	Tytuł utworu	Długość

Edycja specjalna - Dysk 2
Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Produkcja	Długość
1.	„Born This Way” (The Country Road version)	Gaga, Laursen	Gaga, Garibay	4:21
2.	„Judas” (DJ White Shadow remix)	Gaga, RedOne	Gaga, RedOne	4:08
3.	„Marry the Night” (Zedd remix)	Gaga, Garibay	Gaga, Garibay, Anton Zasławski	4:21
4.	„Scheiße” (DJ White Shadow Mugler)	Gaga, RedOne	Gaga, RedOne	9:35
5.	„Born This Way” (Fernando Garibay remix)	Gaga, Garibay	Gaga, Garibay	3:45

Utwór dodatkowy w wydaniu międzynarodowym
Nr	Tytuł utworu	Długość

Utwór dodatkowy w wydaniu japońskim
Nr	Tytuł utworu	Długość

Single

Lp.	Tytuł	Data wydania	[17]
1.	„Born This Way”	11 lutego 2011	1	1	3	1
2.	„Judas”	15 kwietnia 2011	10	13	8	3
3.	„The Edge of Glory”	9 maja 2011	3	7	6	1
4.	„You and I”	26 lipca 2011	6	7	23	44
5.	„Marry the Night”	21 listopada 2011	29	17	16	12

Lady Gaga wykonująca utwór „Born This Way” w ramach trasy koncertowej The Monster Ball Tour lutego 2011 roku w Atlantic City.

Krytyka

Album przez krytyków uznany został za jeden z bardziej oczekiwanych wydawnictw ostatnich miesięcy. Recenzent Guardiana zwraca uwagę na rockowe aspiracje Lady Gagi i docenia je. Choć ogólny odbiór albumu jest dobry, to jednak wielu krytyków zwraca uwagę na takie aspekty jak: prostota i toporność tekstów czy nadmierne inspirowanie się Madonną, szczególnie w tytułowej piosence, czy Bruce’em Springsteenem. Wielu zauważa, że Gaga czerpiąc z muzycznej spuścizny lat osiemdziesiątych, niewiele dokłada od siebie. Większość krytyków jednoznacznie stwierdza, że nie zgadza się z zapowiedziami samej artystki o „albumie dekady” w kontekście „Born This Way”^[18]. Dziennik NME dał albumowi 8 punktów na 10 podkreślając triumf w inżynierii dźwięku albumu.

Kontrowersje

Po wrzawie medialnej, która wybuchła po premierze tytułowego singla, dotyczącej nadmiernego podobieństwa tejże piosenki do singla Madonny „Express Yourself” Lady Gaga w programie Tonight Show with Jay Leno oznajmiła: „otrzymałam e-mail od jej [Madonny] ludzi, i ona przesyła mi masę miłości i całkowite wsparcie w sprawie singla”^[19], jednak rzeczniczka Madonny zaprzeczyła tym informacjom^[20].

Notowania i certyfikaty

Notowania tygodniowe Lista (2011) Najwyższa pozycja Australia (ARIA)[21] 1 Austria (Ö3 Austria)[22] 1 Dania (Hitlisten)[23] 1 Irlandia (IRMA) 1 Francja (SNEP)[24] 1 Wielka Brytania (OCC)[25] 1 Szwecja (Sverigetopplistan)[26] 1 Finlandia (Suomen virallinen lista)[27] 2 Słowenia[28] 1 Holandia (Album Top 100)[29] 5 USA (Billboard 200)[30] 1 USA (Top Dance/Electronic Albums)[31] 1 Polska (ZPAV)[32] 3 Czechy (ČNS IFPI)[33] 1 Nowa Zelandia (RMNZ)[34] 1 Japonia (Oricon)[35] 1 Brazylia (ABPD)[36] 1 Meksyk (Top 100 Mexico)[23] 1 Szwajcaria (Schweizer Hitparade)[37] 1 Grecja (IFPI) 1 Rosja (Russian Music Charts)[38] 1 Niemcy (Offizielle Top 100) 1 Hiszpania (PROMUSICAE)[39] 2 Węgry (MAHASZ)[40] 1

Certyfikaty Kraj Certyfikat Sprzedaż Australia (ARIA)[41] 3× Platynowa płyta 210 000+ Austria (IFPI Austria)[42] Platynowa płyta 20 000+ Belgia (BEA)[43] Platynowa płyta 30 000+ Brazylia (Pro-Música Brasil)[44] 2x Platynowa płyta 80 000+ Dania (IFPI)[45] Platynowa płyta 20 000+ Filipiny (PARI)[46] Złota płyta 10 000+ Finlandia (Musiikkituottajat)[47] Złota płyta 10 000+ Francja (SNEP)[48] Platynowa płyta 200 000+ Hiszpania (PROMUSICAE)[49] Złota płyta 30 000+ Irlandia (BPI)[50] 2x Platynowa płyta 30 000+ Japonia (RIAJ)[51] 3x Platynowa płyta 750 000+ Kanada (Music Canada)[52] 6x Platynowa płyta 480 000+ Meksyk (AMPROFON)[53] Platynowa płyta 60 000+ Niemcy (BVMI)[54] 3x Złota płyta 300 000+ Norwegia (IFPI Norway)[55] Platynowa płyta 20 000+ Nowa Zelandia (RMNZ)[56] 2× Platynowa płyta 30 000+ Polska (ZPAV)[16] Platynowa płyta 20 000+ Portugalia (AFP)[57] Złota płyta 3 500+ Rosja (NFPF)[58] 4x Platynowa płyta 40 000+ Singapur (RIAS)[59] Złota płyta 5 000+ Stany Zjednoczone (RIAA)[60] 4× Platynowa płyta 4 000 000+ Szwajcaria (IFPI)[61] Platynowa płyta 40 000+ Szwecja (GLF)[62] Platynowa płyta 30 000+ Węgry (MAHASZ)[63] Złota płyta 3 000+ Wielka Brytania (BPI)[64] 3x Platynowa płyta 1 000 000+ Włochy (FIMI)[65] 2x Platynowa płyta 100 000+ Świat — 6 000 000+

Uwagi

1. Okazjonalnie, jej debiutancki album The Fame (2008) oraz jego reedycja The Fame Monster (2009) są liczone oddzielnie, dlatego Born This Way może być również uznawany za trzeci album studyjny Lady Gagi.