Branislav Ivanović

Branislav Ivanović (ur. 22 lutego 1984 w Sremskiej Mitrovicy) – serbski piłkarz który występował na pozycji obrońcy. W latach 2005–2018 wielokrotnie występował w reprezentacji Serbii. Większość swojej kariery spędził w angielskim klubie Chelsea.

Branislav Ivanović

Бранислав Ивановић

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1984 Sremska Mitrovica
Wzrost	188 cm[1]
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2002–2003 Srem Sremska Mitrovica 19 (2) 2003–2006 OFK Beograd 55 (5) 2006–2008 Lokomotiw Moskwa 54 (5) 2008–2017 Chelsea 261 (22) 2017–2020 Zenit Petersburg 90 (8) 2020–2021 West Bromwich Albion 13 (0) W sumie: 492 (42)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2005–2018  Serbia 105 (13)
Aktualne na: 29 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-21 srebro Niemcy 2004 srebro Holandia 2007

Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 roku oraz Mistrzostw Świata w 2018 roku.

Kariera klubowa

Początki

Początkowo był graczem klubów Remont Čačak^[2] i Srem Sremska Mitrovica^[2], następnie podstawowy zawodnik OFK Beograd^[3].

Lokomotiw Moskwa

Od 2006 do 2008 roku piłkarz Lokomotiwu Moskwa, w którego barwach występował w rozgrywkach Pucharu UEFA^[1]. Ponadto z rosyjskim zespołem w 2007 sięgnął po puchar kraju – w finałowym meczu z FK Moskwa zagrał w podstawowym składzie^[4].

Chelsea Football Club

W styczniu 2008 roku przeszedł za nieujawnioną kwotę do Chelsea^[5]. Media sugerowały, że cena transferu wyniosła około 9 milionów funtów^[6]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażały włoskie Juventus F.C. i Inter Mediolan oraz angielski Manchester United^[5][7]. W londyńskiej drużynie zadebiutował 24 września w wygranym 4:0 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Portsmouth, natomiast po raz pierwszy w Premier League wystąpił 5 października w spotkaniu z Aston Villą.

8 kwietnia 2009 roku strzelił dwa gole w meczu Ligi Mistrzów z Liverpoolem, przyczyniając się w znacznym stopniu do zwycięstwa 3:1, a co za tym idzie do awansu do kolejnej rundy tych rozgrywek^[8]. W sezonie 2009/2010 zdobył wraz z Chelsea mistrzostwo Anglii oraz został wybrany do najlepszej jedenastki roku według PFA^[9]. W 2012 z londyńskim klubem wygrał Ligę Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium nie wystąpił z powodu nadmiaru żółtych kartek^[10], lecz regularnie grał we wcześniejszych fazach tych rozgrywek (strzelił m.in. bramkę w dogrywce spotkania 1/8 finału z SSC Napoli, która zapewniła Chelsea awans do ćwierćfinału^[11]).

15 maja 2013 roku w doliczonym czasie gry finałowego meczu Ligi Europy przeciwko SL Benfica strzelił gola decydującego o końcowym triumfie Chelsea w tych rozgrywkach^[12].

Zenit Petersburg

31 stycznia 2017 podpisał 2,5 letni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg^[13].

West Bromwich Albion

15 września 2020 roku podpisał roczny kontrakt z angielskim West Bromwich Albion.

1 lipca 2021 zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

Występował w reprezentacjach Serbii i Czarnogóry oraz Serbii do lat 21. W 2004 roku wziął udział w mistrzostwach Europy U-21 w Niemczech, gdzie zdobył srebrny medal – w przegranym meczu finałowym z Włochami zagrał w podstawowym składzie, a w końcówce spotkania został ukarany przez sędziego czerwoną kartką^[14]. Dwa lata później w Portugalii wraz z reprezentacją dotarł do półfinału mistrzostw kontynentu U-21, a w meczu grupowym z gospodarzami turnieju strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa^[15]. W 2007 roku uczestniczył w kolejnych mistrzostwach Europy U-21, w których po raz drugi wywalczył srebrny medal – w spotkaniu finałowym z Holandią (1:4) wystąpił przez pełne 90 minut^[16]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd czempionatu^[1].

W reprezentacji Serbii i Czarnogóry zadebiutował 8 czerwca 2005 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Włochami^[17]. Kolejne spotkania rozgrywał już w reprezentacji Serbii. Od września 2007 roku jest podstawowym zawodnikiem kadry narodowej. Pierwszego gola strzelił dla niej 12 września 2007 w pojedynku z Portugalią^[17]. W 2010 roku wystąpił w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – w turnieju tym rozegrał trzy mecze^[18].

Sukcesy

Klubowe

Lokomotiw Moskwa

• Puchar Rosji (1x): 2007

Chelsea

• Mistrzostwo Anglii (2x): 2010, 2015
• Puchar Anglii (3x): 2009, 2010, 2012
• Tarcza Wspólnoty (1x): 2009
• Liga Mistrzów UEFA (1x): 2012
• Liga Europy UEFA (1x): 2013

Zenit Petersburg

• Puchar Rosji (1x): 2020