Bystrzyca Górna (gromada)

Bystrzyca Górna – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Bystrzyca Górna

gromada
1954–1968
Państwo	Polska
Województwo	wrocławskie
Powiat	świdnicki
Data powstania	2 października 1954
Data likwidacji	1 lipca 1968
Siedziba	Bystrzyca Górna
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 5
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 19
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Bystrzyca Górna z siedzibą GRN w Bystrzycy Górnej utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie świdnickim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 28/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Bystrzyca Górna, Lubachów, Burkatów, Bystrzyca Dolna i Opoczka ze zniesionej gminy Bojanice w tymże powiecie^[6]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 lipca 1968 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad: Lutomia (wsie Burkatów, Opoczka, Lubachów i Bystrzyca Górna) i Witoszów Dolny (wieś Bystrzyca Dolna) w tymże powiecie^[8].