Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego

Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego^[1] (ang. John F. Kennedy Space Center) – jeden z dziesięciu ośrodków terenowych Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej^[2], zlokalizowany w Merritt Island w stanie Floryda^[2]. Od 1968 roku Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego stanowi główny ośrodek dla realizacji amerykańskich lotów kosmicznych^[3]. Operacje w ramach programów Apollo, Skylab oraz Space Transportation System były realizowane z Kompleksu Startowego 39^[4], który znajduje się na terenie Centrum Kosmicznego i jest przez nie zarządzane^[5][4]. Ośrodek jest położony na wschodnim wybrzeżu Florydy, w bezpośrednim sąsiedztwie Cape Canaveral Space Force Station^[2].

Centrum Kosmiczne im.
Johna F. Kennedy'ego

Kennedy Space Center

Państwo	Stany Zjednoczone
Data utworzenia	1 lipca 1962 roku
Siedziba	Merritt Island, Floryda
Dyrektor	Janet Petro
Budżet	$2,074 mld
Zatrudnienie	13 253 (2023)
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Centrum Kosmiczne im. Johna F. Kennedy'ego
28°31′26,8″N 80°39′02,9″W
Strona internetowa

Pierwsze loty programu Apollo oraz wszystkie loty realizowane w ramach programów Mercury i Gemini odbyły się z ówczesnego Cape Canaveral Air Force Station, jednak ich przebieg był nadzorowany przez Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego i Dyrekcję Operacji Startowych^[6][7]. Począwszy od czwartej misji programu Gemini, centrum kontroli lotów na Florydzie (nazwane Mercury Control Center, później Launch Control Center) zaczęło przekazywać kontrolę nad pojazdem do Centrum Kontroli Misji w Houston^[8][9].

Centrum odpowiada ponadto za realizację misji bezzałogowych oraz komercyjnych lotów kosmicznych, jak również prowadzi badania nad produkcją żywności oraz wykorzystaniem zasobów in situ na potrzeby eksploracji kosmosu^[10]. Od 2010 roku Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego rozwijane jest jako wieloużytkowy port kosmiczny^[11], poprzez współpracę z prywatnym przemysłem kosmicznym^[11], a także poprzez budowę stanowiska LC-39C w 2015 roku^[12].

Na terenie Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego znajduje się około 700 obiektów i budynków rozlokowanych na obszarze 580 km²^[13]. Do unikalnych obiektów mieszczących się na terenie Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego należą obiekty takie jak: Vehicle Assembly Building, będący gigantyczną halą montażową o wysokości 160 metrów, będąc w pełni przeznaczony do montowania rakiet należących do NASA; Launch Control Center, będący centrum kontroli lotów oraz z którego prowadzone są operacje startowe; Operations and Checkout Building, mieszczący głównie kwatery dla astronautów i strefę przygotowania skafandrów; Space Systems Processing Facility oraz Shuttle Landing Facility o długości 4,8 kilometrów.

Obiekt

Centrum lotów kosmicznych znajduje się na przylądku Canaveral w stanie Floryda. Zajmuje powierzchnię 567 km², tworząc w przybliżeniu prostokąt o wymiarach 50 na około 10 km. Obok swej głównej funkcji portu kosmicznego, pełni także rolę atrakcji turystycznej i rezerwatu przyrody. Kontrolę nad procedurami startowymi pełni kompleks 39, którego główny element tworzy hangar VAB, budynek na tyle potężny, by móc dokonywać tam operacji łączenia ze sobą elementów systemu STS – Space Transportation System.

KSC sąsiaduje z kosmodromem Cape Canaveral Space Force Station należącym do Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych.

Historia

Historia KSC sięga początków lat 60. XX wieku i jest związana z zainicjowaniem amerykańskiego programu lotów załogowych. Pierwotnie kosmodrom nosił nazwę Launch Operations Directorate (LOD) i podlegał on Centrum Lotów Kosmicznych imienia George’a C. Marshalla (MSFC). W lipcu 1962 roku wyodrębniono LOD jako jednostkę równorzędną z MSFC, podległą bezpośrednio centrali NASA w Waszyngtonie oraz zmieniono jego nazwę na Launch Operations Center. Pierwszym dyrektorem centrum został dr Kurt H. Debus. 29 listopada 1963, dla uczczenia pamięci zamordowanego w zamachu prezydenta, kosmodrom przemianowano na Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego (ang. John F. Kennedy Space Center, w skrócie KSC)^[14][15].

W latach 60. i 70. XX wieku z KSC startowały m.in. rakiety Saturn V programu Apollo, a po jego zakończeniu zmodyfikowano istniejącą infrastrukturę na potrzeby programu STS. W szczytowym okresie amerykańskiego programu kosmicznego było tu zatrudnionych około 17 tysięcy pracowników. Zakończenie programu wahadłowców w 2011 oznaczało, iż bieżąca działalność kosmodromu zostaje tymczasowo ograniczona do misji bezzałogowych, w związku z czym zredukowano zatrudnienie do 8500 osób^[15].