Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Moskwie (rejon Twerski)

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Moskwie.

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej

Церковь Рождества Богородицы

nr rej. 7710206000
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	Narodzenia Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	8/21 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1649 Data zakończenia budowy 1652 Data zamknięcia 1938 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990
Dane świątyni Styl ruski Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 4
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
Położenie na mapie Rosji Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
55°46′01,2″N 37°36′24,7″E

Historia

Pierwsza cerkiew na tym miejscu została wzniesiona z drewna przed 1625^[1]. W 1648 świątynię zniszczył pożar. W latach 1649–1652 z fundacji cara Aleksego I Romanowa na jej miejscu powstała nowa parafialna cerkiew, tym razem murowana. Została ona wzniesiona w typowym stylu ruskim połowy XVII w. i była ostatnią świątynią w Rosji zbudowaną w tym stuleciu krytą dachem namiotowym; rok po ukończeniu prac budowlanych patriarcha moskiewski i całej Rusi Nikon zabronił wznoszenia tego typu konstrukcji^[1].

W XIX w. cerkiew była remontowana. Bezpośrednio po rewolucji październikowej świątynia nie została zamknięta, działała do 1938. W latach 30. XX wieku przy cerkwi żyli mnisi zlikwidowanego Monasteru Wysoko-Pietrowskiego^[1]. W 1932 proboszcz miejscowej parafii, biskup siergijewski Bartłomiej, w tajemnicy przeszedł na katolicyzm w obrządku bizantyjsko-rosyjskim^[2].

Następnie obiekt został zaadaptowany na cele świeckie, był m.in. salą prób teatralnych^[1]. Z czasem stan techniczny świątyni stawał się coraz gorszy. W latach 1959–1960 architekt Swiesznikow przeprowadził gruntowną restaurację zniszczonej cerkwi, przywracając jej pierwotny wygląd z XVII w.^[1].

W 1990 obiekt został zwrócony Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu, w roku następnym po raz pierwszy od czasu zamknięcia została w nim odprawiona Święta Liturgia^[1].

Architektura

Ikonostas

Cerkiew została wzniesiona na planie czworoboku i nakryta trzema dachami namiotowymi, ustawionymi w rzędzie. Dach namiotowy kryje również ośmioboczną dzwonnicę, usytuowaną między główną bryłą cerkwi a jednym z dobudowanych później bocznych ołtarzy. W budynku funkcjonują cztery ołtarze: główny Narodzenia Matki Bożej i boczne Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący”, św. Teodora Tyrona oraz św. Mikołaja^[1]. Ołtarz Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący” został zbudowany na prośbę patriarchy jerozolimskiego Paisjusza, przebywającego w 1649 r. w Moskwie^[1]. W 1864 dobudowano zachodnie wejście do świątyni^[1].