Chityna

Chityna (stgr. χιτών chiton ‘wierzchnia szata’) – organiczny związek chemiczny z grupy biopolimerów, polisacharyd zbudowany z cząsteczek N-acetylowanej β-glukozaminy^[1][2], połączonych wiązaniami β-1,4-glikozydowymi^[2]. Występuje w ścianach komórkowych wodorostów^[2], grzybów^[1][2] i bakterii^[2], a także w szkieletach zewnętrznych stawonogów^[1][2] (które tworzy wraz z białkami oraz solami wapnia i magnezu^[2]). Jej obecność potwierdzono także u mięczaków, ramienionogów i mszywiołów^[2].

Cykada opuszczająca swój chitynowy egzoszkielet w czasie wylinki

Chityna

Ogólne informacje
Monomery	acetyloglukozamina
Struktura meru	−C 8H 13O 5N−
Identyfikacja
Numer CAS	1398-61-4
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-02-18] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Podobne związki
Pochodne	chitozan

Chemicznie chityna ma podobną strukturę do celulozy. Zamiast merów glukozydowych posiada ona jednak mery N-acetyloglukozoaminowe (dokładnie N-acetylo-D-glukozo-2-aminowe). Tak jak w celulozie, tworzą one długie łańcuchy polimerowe poprzez wiązania β-1,4-glikozydowe. Wymiana części atomów tlenu na atomy azotu w strukturze chityny w stosunku do struktury celulozy powoduje, że w chitynie występują dużo silniejsze międzycząsteczkowe wiązania wodorowe, co skutkuje większą wytrzymałością mechaniczną chityny w stosunku do celulozy^{[potrzebny przypis]}.