Chris Rea

Christopher Anton „Chris” Rea (ur. 4 marca 1951 w Middlesbrough) – brytyjski gitarzysta, piosenkarz i autor tekstów. Sprzedał ponad 30 milionów egzemplarzy swoich płyt na całym świecie^[1].

Chris Rea

Chris Rea (2011)
Imię i nazwisko	Christopher Anton Rea
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1951 Middlesbrough
Instrumenty	gitara, śpiew, pianino
Gatunki	country, blues, rock
Zawód	gitarzysta, piosenkarz
Aktywność	od 1973
Wydawnictwo	Jazzee Blue, Magnet
Powiązania	David Coverdale, David Knopfler
Zespoły
Beautiful Losers
Strona internetowa

Rea w latach 80. XX w.

Życiorys

Rodzina i edukacja

Jest synem Camillo (zm. 2010) i Winifred (zm. 1983). Jego matka była Irlandką, a ojciec – włoskim imigrantem przybyłym na Wyspy Brytyjskie po II wojnie światowej. Ma dwóch braci: Nicka i Mike’a oraz cztery siostry: Catherinę, Geraldinę, Paulę i Camillę. Ich ojciec założył sieć lodziarni „Rea’s Ice-cream”^[2].

W dzieciństwie zainteresował się muzyką, nauczył się gry na gitarze, pianinie, trąbce i klarnecie^[2]. Planował być dziennikarzem^[2].

Kariera zawodowa

W latach 70. był chórzystą w zespole Beautiful Losers^[3]. Na początku kariery zajmował się także pisaniem tekstów piosenek^[4]. W 1978 zadebiutował jako wykonawca solowy albumem pt. Whatever Happened to Benny Santini?^[2], za którego wysoką sprzedaż otrzymał certyfikat złotej płyty w USA. Album promował m.in. singlem „Fool (If You Think It’s Over)”, z którym trafił do 12. miejsca na liście Billboard Hot 100^[2] i który był nominowany do nagrody Grammy dla piosenki roku. Również w 1978 zagrał swój pierwszy koncert w Polsce, a trzy lata później napisał piosenkę „I Will Light a Candle for You” zainspirowaną wybuchem stanu wojennego w kraju^[5].

Największą popularność osiągnął w Europie na przełomie lat 80. i 90. W 1982 wydał album pt. "Chris Rea", a tytułowy singiel "Loving You" z tej płyty stał się przebojem^[6]. W kolejnych latach corocznie wydawał nowe płyty: Water Sign (1983; promowana przebojem „I Can’t Hear Your Heartbeat”), Wired to the Moon (1984), Shamrock Diaries (1985; zawierająca hity „Stains by Girls” i „Josephine”) i On the Beach (1986; z tytułowym przebojem)^[7]. W 1989 zaprezentował album pt. The Road to Hell, z którym dotarł do pierwszego miejsca na liście UK Albums Chart, a za wysoką sprzedaż krążka uzyskał certyfikat potrójnie platynowej płyty w Wielkiej Brytanii^[8]. Płytę promował tytułowym utworem i singlem „Tell Me There’s a Heaven?” oraz podczas kilkumiesięcznej trasy koncertowej po Europie^[8].

W 1991 wydał album pt. Auberge, na której umieścił m.in. utwory: „Heaven” i „The Mention of Your Name”^[8]. Płyta rozeszła się w liczbie ponad 3 mln egzemplarzy na świecie i uzyskała certyfikat platynowej płyty^[9]. 20 października 1991 w hali „Spodek” w Katowicach zagrał koncert w ramach trasy o nazwie „Auberge”^[10]. W 1993 wydał album pt. God’s Great Banana Skin zawierający m.in. utwór „I Ain’t the Fool”, który dotarł do 16. miejsca na liście UK Singles Chart^[11].

W 1996 zadebiutował jako producent filmowy i scenarzysta niskobudżetowym dramatem muzycznym La Passione, do którego napisał również ścieżkę dźwiękową^[12].

Życie prywatne

Żonaty z Joan Lesley, z którą ma dwie córki: Josephine (ur. 16 września 1983) i Julię (ur. 18 marca 1989)^[13]. Zamieszkał w Buckinghamshire.

Od 1994 zmagał się z licznymi problemami ze zdrowiem. Najpierw zachorował na wrzody żołądka, później chorował na zapalenie otrzewnej. W 2000 zdiagnozowano u niego raka trzustki, po czym przeszedł operację wycięcia trzustki, dwunastnicy i pęcherzyka żółciowego. W 2016 przeszedł udar, a pod koniec 2017 zemdlał na scenie podczas koncertu w New Theatre w Oxfordzie, wskutek czego reszta koncertów na jego trasie została odwołana.

Dyskografia

Albumy studyjne

• Whatever Happened to Benny Santini? (1978)
• Deltics (1979)
• Tennis (1980)
• Chris Rea (1981)
• Water Sign (1983)
• Wired to the Moon (1984)
• Shamrock Diaries (1985)
• On the Beach (1986)
• Dancing with Strangers (1987)
• The Road to Hell (1989)
• Auberge (1990)
• God’s Great Banana Skin (1992)
• Espresso Logic (1993)
• La Passione (1996)
• The Blue Cafe (1998) – złota płyta w Polsce^[14]
• The Road to Hell: Part 2 (1999)
• King of the Beach (2000)
• Dancing Down the Stony Road / Stony Road (2002)
• Blue Street (Five Guitars) (2003)
• Hofner The Blue Notes (2003)
• The Blue Jukebox (2004)
• Blue Guitars (2005)
• The Return of the Fabulous Hofner Blue Notes (2008)
• Santo Spirito Blues (2011) – złota płyta w Polsce^[15]
• Road Songs for Lovers (2017)
• One Fine Day (2019)

Kompilacje

• New Light Through Old Windows (1988)
• The Best of Chris Rea (1994) – złota płyta w Polsce^[16]
• The Very Best of Chris Rea (2001)
• Heartbeats – Chris Rea’s Greatest Hits (2005)
• The Platinum Collection – Chris Rea (2006)
• Fool If You Think It’s Over: The Definitive Greatest Hits (2008)
• Still So Far To Go (2009)
• The Journey 1978–2009 (2011)
• The Best (2018)

Albumy koncertowe

• The Road to Hell and Back (2006)