Chromit

Chromit – minerał z grupy tlenków, zaliczany do grupy spineli chromowych.

Chromit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	tlenek żelaza i chromu (FeCr2O4)
Twardość w skali Mohsa	5,5[1]
Przełam	nierówny/nieregularny, półmuszlowy[1], muszlowy
Łupliwość	brak[1]
Pokrój kryształu	ośmiościenny, masywny, drobnoziarnisty[1]
Przezroczystość	przeświecający, nieprzezroczysty[1]
Układ krystalograficzny	regularny[1]
Właściwości mechaniczne	kruchy[1]
Gęstość	4,5–4,8 g/cm³[1]
Właściwości optyczne
Barwa	czarna, brunatnoczarna[1]
Rysa	brunatna, brunatnoczarna, brązowa[1]
Połysk	metaliczny, tłusty, żywiczny, półmetaliczny, matowy[1]
Współczynnik załamania	2,08–2,16[1]
Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza	4.BB.05[1]

Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału, którego głównym składnikiem jest chrom; gr. khroma (chroma) = kolor, barwa (W Haidinger – 1845 r.). Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony. Jeden z pierwszych minerałów, które wyodrębniają się w procesie różnicowania magmy.

Właściwości

Rzadko tworzy prawidłowo wykształcone, niewielkie kryształy, przyjmujące prawie wyłącznie postać ośmiościanu. Występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych, niekiedy występuje w formie brył lub gniazd. Jest twardy, stosunkowo ciężki, kruchy, nieprzezroczysty. Czasami wykazuje słabe właściwości magnetyczne. Często zawiera domieszki: żelaza, glinu, magnezu, manganu, cynku^[1]. Tworzy kryształy mieszane z magnesiochromitem oraz spinelem.

Występowanie

Występuje w zasadowych skałach magmowych (perydotytach, gabrach) oraz w serpentynitach. Zwykle towarzyszy mu oliwin, bądź minerały z grupy serpentynitu. Bardzo często współwystępuje z magnesiochromitem, magnetytem, nikielinem, grossularem, molibdenitem, diopsydem, uwarowitem – (granat chromowy)^[1]. Na wtórnym złożu bywa spotykany w piaskach i żwirach.

Miejsca występowania: Zimbabwe, RPA, Rosja, Turcja, USA, Rumunia, Norwegia.

W Polsce – w okolicach Góry Ślęży i Ząbkowic Śląskich (najczęściej występuje w serpentynitach).

Zastosowanie

Najważniejsze źródło otrzymywania chromu (przemysł metalurgiczny: stal chromowa, stopy z żelazem i niklem). Używany w przemyśle farbiarskim, garbarskim, włókienniczym, szklarskim i materiałów ogniotrwałych. Używany jako środek antykorozyjny (chromowanie). Ma znaczenie naukowe (jako wskaźnik genezy skał) i kolekcjonerskie (najpiękniejsze okazy pochodzą z Namibii).

Zobacz też

• spinel