Crust punk

Crust punk – odmiana muzyki punk, charakteryzująca się agresywną stylistyką^[1], wzorowaną na twórczości angielskich zespołów grających w pierwszej połowie lat 80. XX wieku^{[potrzebny przypis]}, głównie Discharge – pioniera tzw. D-beat(inne języki). Crust punk funkcjonuje na pograniczu muzyki punkowej i metalowej^[2].

crust punk

Pochodzenie	hardcore punk, D-beat, Anarcho-punk
Czas i miejsce powstania	Stany Zjednoczone,  Wielka Brytania,  Finlandia koniec lat 70 i początek lat 80. XX wieku
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, czasami sample
Największa popularność	lata 90. XX wieku, od połowy pierwszej dekady XXI wieku do teraz umiarkowana, obydwie fale popularności w podziemiu
Gatunki pokrewne	power violence(inne języki), grindcore, thrashcore, w mrocznym i ekstremalnym wydaniu
Style regionalne
japancore, south America crust, north America crust, scandicrust, Finland crust, Sweden crust

Powstała jako fuzja odmian punka takich, jak anarcho-punk, D-beat z hardcore punk^[2]. Prekursorem crust punka był zespół Amebix^[3][4], który jednak zbliżony był do heavy metalu. Termin crust pojawił się na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w.

Zespoły związane z tą odmianą muzyki grają bardzo szybko, używając blast beats. Gitary są nisko strojone, bas przeważnie przesterowany. W technice nagrywanie dominuje lo fi.

Muzycy i fani crust punk ubierają się podobnie jak ludzie ze sceny anarcho-punk. Dominuje kolor czarny, liczne naszywki, pas nabijany ćwiekami lub imitacją naboi. Noszone są wojskowe spodnie i kurtki oraz jeansy i jeansowe kurtki, bluzy z kapturem, glany, buty motocyklowe, sportowe buty^[5]. Popularne były dready, pas włosów na potylicy, tzw. „kraścioch”, czyli dready zostawione na potylicy, noszone są też długie włosy. Ze względu na postawę „pro-animal” niekiedy unikane jest noszenie odzieży i butów ze skóry naturalnej.

Teksty utworów mają radykalny i zaangażowany przekaz. Atakują ujemne skutki globalizacji, wojny, kapitalizm oraz religijne schematy^[6]. Często występują też teksty anarchistyczne i nihilistyczne, a czasami nawet o satanizmie.

Nurty podobne do crust punk to: power violence, grindcore, anarcho-punk^[6].

Crust punk był bardzo popularny w latach 1990. Pod koniec dekady zaczął być wypierany przez hardcore. Po roku 2000 styl ten w nieco innej formie zaczął odzyskiwać popularność, lecz nie na taką skalę, jak w latach 90.