Czesław Bednarczyk

Czesław Bednarczyk^[a] (ur. 7 lipca^?/20 lipca 1912 w Kamieńcu Podolskim, zm. 12 czerwca 1994 w Londynie) – polski poeta i prozaik.

Czesław Bednarczyk

Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1912 Kamieniec Podolski
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1994 Londyn
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
W walce
Odznaczenia

Życiorys

W 1931 zdał egzamin maturalny w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie. W latach 1931–1937 studiował na Wydziale Ogrodnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W międzyczasie ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy przy jednym z pułków piechoty.

W 1939 uczestniczył w kampanii wrześniowej. W latach 1939–1941 był internowany w ZSRR. W latach 1941–1946 służył w Wojsku Polskim. Uczestniczył w kampanii włoskiej (w latach 1944–1945), jako kapitan 2 Korpusu. Został odznaczony Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino nr 16183^[2].

Debiutował w 1943 na łamach czasopisma „Orzeł Biały” jako poeta. Od 1946 przebywał w Wielkiej Brytanii. Wraz z żoną (Krystyną Bednarczyk) założył w Londynie wydawnictwo Oficyna Poetów i Malarzy. W latach 1967–1980 był wydawcą i redaktorem naczelnym czasopisma „Oficyna Poetów” oraz działaczem kulturalnym. Otrzymał w 1972 nagrodę im. Jurzykowskiego, a w 1992 wraz z żoną – nagrodę im. Pietrzaka.

Od 2014 jest przyznawana Nagroda Poetycka im. Krystyny i Czesława Bednarczyków^[3].

Twórczość

Tomiki poezji

• W walce (1945)
• Ziemia trudna (1954)
• Obręcze (1956)
• Rdza (1962)
• Rosocha (1978)
• Odrastająca pamięć (1981)
• Z religijnych zamyśleń (1982)
• Obrysowane cieniem (1983)
• Szuwary (1987)
• Wiersze wybrane (1990)
• Czy przyjść musiało? (1991)

Proza

• Kubuś (opowiadania, 1985)
• W Podmostowej Arkadzie (wspomnienia drukarza i wydawcy Londyńskiej Oficyny, wyd.1 w 1988, wyd.2 Londyn 2003 nakład 250 numerowanych egzemplarzy)

Uwagi

1. W pracy Ryszarda Rybki i Kamila Stepana figuruje Czesław Bednarczuk (ur. 20 lipca 1912) mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 3525. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[1].