Czesław Byszewski

Czesław Byszewski (ur. 27 lutego 1915 w Warszawie, zm. 29 grudnia 1997 tamże) – aktor, lektor Polskiego Radia, aktor dubbingu. Przed wojną ukończył SGH, w latach 1945-1947 był słuchaczem Miejskiej Szkoły Dramatycznej Janusza Strachockiego. Od 1948 był lektorem w audycji radiowej „Muzyka i Aktualności”. Wystąpił w 3000 programach tej audycji. Jego współpraca ze Studiem Opracowań Dialogowych w Łodzi rozpoczęła się w 1953. Aktor użyczył swego głosu m.in. Henry’emu Fondzie w „12 gniewnych ludziach”. Aktor teatrów warszawskich: w latach 1948-1950 występował w Teatrze Dzieci Warszawy, w latach 1950-1968 w Teatrze Powszechnym. W latach 1969–1980 był aktorem Teatru Narodowego. Zmarł 29 grudnia 1997 i został pochowany na Starych Powązkach (kwatera 210-6-10)^[1].

Czesław Byszewski

Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1915 Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 grudnia 1997 Warszawa
Zawód	aktor
Odznaczenia

Grób Czesława Byszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Filmografia

• 1980: Zamach stanu jako adwokat W. Szumański
• 1980: Powstanie Listopadowe 1830-1831 jako Adam Jerzy Czartoryski
• 1979: Sekret Enigmy jako generał Vuillemin, dowódca francuskiego lotnictwa
• 1978: Romans Teresy Hennert jako najor Bielski
• 1977: Śmierć prezydenta jako Julian Nowak
• 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona jako zastępca dyrektora
• 1972: Polski Prometeusz Ignacy Łukasiewicz jako lektor
• 1979: Tajemnica Enigmy jako generał Vuillemin, dowódca francuskiego lotnictwa (gościnnie)
• 1973: Wielka miłość Balzaka
• 1971: Brydż jako docent Jabczyński
• 1969−1970: Gniewko, syn rybaka jako Cedrowicz (odc. 1)
• 1965: Podziemny front jako Ryszard, dowódca batalionu

Polski dubbing

• 1956: Okup
• 1957: Dwunastu gniewnych ludzi – Ławnik nr 2
• 1976: Ja, Klaudiusz – Pizon

Odznaczenia

• 1955 – Odznaczenie (Medal 10-lecia)
• 1957 – Odznaczenie (Złoty Krzyż Zasługi)
• 1966 – Odznaczenie (Odznaka 1000-lecia)
• 1973 – Odznaczenie (Brązowy Medal za Zas. Obr. Kraju)
• 1977 – Odznaczenie (Złota Odz. za zasł. dla Warszawy)