Kształcił się w Szkole Rycerskiej w Warszawie^[1]. Po wybuchu insurekcji 1794 walczył na ulicach stolicy, potem na innych polach bitew. Od 1796 oficer Legionów Polskich we Włoszech. Brał udział we wszystkich kampaniach Legionów. W latach 1800–1802 honorowy adiutant Tadeusza Kościuszki i nieoficjalny przedstawiciel Polski we francuskim Ministerstwie Wojny w Paryżu. Od 1806 w Armii Księstwa Warszawskiego. W kampanii pruskiej jako szef sztabu 3 Dywizji Jana Henryka Dąbrowskiego. Wziął udział w walkach o Tczew i w oblężeniu Gdańska, a w 1807 w bitwie pod Frydlandem. Od 1809 był fligeradiutantem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta, z którego nominacji trzy lata później został generałem. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego^[2]. W 1812 roku wziął udział w inwazji na Rosję. Pod Borysowem został ranny i dostał się do niewoli rosyjskiej oraz tam też zmarł^{[potrzebny przypis]}.

Życiorys

Przypisy