Czesław Skoraczyński

Czesław Michał Skoraczyński (ur. 20 lipca 1911 we Lwowie jako Czesław Michał Bereza, zm. 10 listopada 1982 w Krakowie) – polski piłkarz, hokeista.

Czesław Skoraczyński

Pełne imię i nazwisko	Czesław Michał Skoraczyński
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1911 Lwów
Data i miejsce śmierci	10 listopada 1982 Kraków
Wzrost	178 cm
Pozycja	boczny obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1922–1930 Pogoń Lwów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1930–1939 Pogoń Lwów 61 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1954–1955 Gwardia-Wisła/Wisła Kraków 1958 Cracovia Unia Tarnów 1964–1967 Wisła Kraków Górnik Siersza GKS Bukowno Garbarnia Kraków
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Życiorys

Od roku 1922 do wybuchu II wojny światowej występował w drużynie Pogoń Lwów, natomiast po wojnie pracował jako trener piłki nożnej. Prowadził takie kluby jak Cracovia, Wisła Kraków, „Siersza", "Bolesław” i Garbarnia. Nazwisko zmienił w maju 1939. W 1966 r. prowadzona przez niego drużyna Wisły zdobyła wicemistrzostwo Polski.

2 września 1942 roku za działalność w ruchu oporu został aresztowany we Lwowie przez gestapo, po czym wysłany do obozów w Majdanku, Gross Rosen i Flossenbürgu.

Jest autorem wydanej dopiero po jego śmierci książki pt. "Żywe numery", w której przedstawił swoje losy i obozowe wspomnienia.

Został pochowany na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera XCV-zach. 16)^[1].

Grób Czesława Skoraczyńskiego na cmentarzu przy ul. Prandoty