Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Dźwięki ciszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Dźwięki ciszy (ang. Soundless Wind Chime; chiń. 無聲風鈴; pinyin Wúshēng fēng líng) – dramat filmowy z 2009 roku, zrealizowany jako koprodukcja Hongkongu z Niemcami i Szwajcarią. Film wyreżyserował, w oparciu o własny scenariusz, Kit Hung. Koncept opowiedzianej przez niego historii opiera się na autobiograficznych przeżyciach reżysera. Dźwięki ciszy to drugi pełnometrażowy projekt Hunga, a pierwszy trwający dłużej niż pięćdziesiąt minut.

Szybkie fakty Gatunek, Rok produkcji ...

Akcja filmu, nieprzedstawiona w chronologicznej kolejności, toczy się na przemian w Pekinie oraz hongkońskich i szwajcarskich miastach. Osią konstrukcyjną fabuły jest ciężki związek miłosny dwójki imigrantów, Ricky'ego i Pascala.

Dźwięki ciszy to niezależna produkcja artystyczna. Obraz prezentowany był podczas światowych festiwali filmowych w latach 2009−2010 oraz uzyskał szereg prestiżowych wyróżnień, w tym nominację do nagrody Teddy na Berlinale w 2009[1].

Remove ads

Opis fabuły

Podsumowanie
Perspektywa

Film ogniskuje się na losach młodego imigranta z Chin, Ricky'ego, który zamieszkuje w dużym hongkońskim mieście. Chłopak pracuje jako kelner i dostawca posiłków w nisko sytuowanej restauracji oraz mieszka ze swoją ciotką-prostytutką. Pewnego dnia Ricky, przez własną nieuwagę, zostaje okradziony przez kieszonkowca Pascala. Dwudziestosiedmioletni Pascal pochodzi ze Szwajcarii i jest w związku z przestępcą Marcusem. Wyemigrował w poszukiwaniu wolności.

Pascal zostaje pobity przez Marcusa i odchodzi od niego bez słowa pożegnania. Błąkając się po ulicach miasta, trafia na Ricky'ego. Ten oferuje mu posiłek oraz przyprowadza go do swojego mieszkania. Mężczyźni zamieszkują razem i nawiązuje się między nimi uczuciowa relacja. Wspólnie spędzane dni przeistaczają się w tygodnie, a Pascal znajduje pracę jako nauczyciel języka angielskiego w jednym z przedszkoli. W międzyczasie w życiu szwajcarskiego imigranta pojawiają się także inni mężczyźni − domniemanie przyjaciele; zazdrosny jest o to Ricky. Związek Ricky'ego i Pascala jest mimo to udany do momentu, w którym oboje nie decydują się określić, czy oparty jest na szczerej miłości czy wzajemnym uzależnieniu. W niewyjaśniony (przez brak chronologii w filmie) sposób Pascal znika z życia Ricky'ego.

Parę lat później Ricky wyrusza w podróż do Europy. W Szwajcarii napotyka na swojej drodze mężczyznę łudząco podobnego do Pascala, Ueliego − nieśmiałego właściciela sklepu z antykami. Ueli posiada osobowość skrajnie różną od stanowczego i odważnego, lecz zamkniętego w sobie Pascala. W miarę rozwoju relacji pomiędzy Rickym a Uelim wyjaśniona zostaje prawda o przeszłości głównego bohatera z Pascalem.

Remove ads

Obsada

  • Lü Yulai − Ricky
  • Bernhard Bulling − Pascal/Ueli
  • Wella Zhang − ciotka Ricky'ego
  • Gilles Tschudi − ojciec Pascala
  • Ruth Schwegler − matka Pascala
  • Marie Omlin − siostra Ueliego
  • Hannes Lindenblatt − Marcus
  • Eric Kwok − Steve
  • Wong Yaxuan − matka Ricky'ego
  • Fung Li (w czołówce jako Li Wai Foon) − właścicielka restauracji
  • Xiaoyan Wang (w czołówce jako Wong Siu Yin) − Popo
  • Jimmy Chung − przyjaciel Pascala
  • Joe Ho − przyjaciel Pascala
  • Jun Kanai − Pascal jako chłopiec
  • Jackie Leung − "Śpiewający Anioł"
Remove ads

Realizacja i wydanie filmu

Podsumowanie
Perspektywa

Film kręcony był w Pekinie w Chinach oraz w małej szwajcarskiej miejscowości. Zdjęcia zrealizowano w 2008 roku.

Jak wyznał reżyser Kit Hung, Dźwięki ciszy to film o godzeniu się ze stratą, konfrontujący ze sobą różnice między zachodnią a wschodnią filozofią życia, postrzeganiem śmierci i tego, co następuje po niej. Film próbuje rozmyć granice wyznaczane przez normy etyczne, narodowość czy seksualność[2].

Hung wyjawił swoje artystyczne zapędy w wypowiedzi na temat konceptu projektu:

Chińczycy wierzą, że dusza zmarłego wraca do jego domu. Sporządza się dla niej specjalną zupę, która oczyszcza pamięć i przygotowuje do ponownego narodzenia. W 2003 roku odeszły trzy osoby, które były bardzo ważne w moim życiu: rodzice mojego partnera, mieszkający w małej szwajcarskiej wiosce, oraz mój przyjaciel, który popełnił samobójstwo. Czasami budzę się rano i wciąż jeszcze chcę do nich zadzwonić albo pojechać na ich piękną farmę. Ale to wszystko już odeszło.

Ta walka świadomości, że ktoś już odszedł, z podświadomym pragnieniem bycia blisko, była bezpośrednią inspiracją do nakręcenia "Dźwięków ciszy". Wierzę, że jest to uniwersalne uczucie wszystkich, którzy doświadczyli straty ukochanej osoby[2].

Światowa premiera filmu miała miejsce 9 lutego 2009 na 59. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. 23 lipca tego roku film trafił do dystrybucji kinowej w rodzimym Hongkongu. W latach 2009−2010 projekt prezentowany był widzom ogólnoświatowych festiwali w Hongkongu, we Włoszech, w Kanadzie, Brazylii, Hiszpanii, Czechach, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii[3][4].

W Polsce 3 kwietnia 2011 Dźwięki ciszy zostały premierowo zaprezentowane w trakcie łódzkiego festiwalu Philips Cinema Mundi[5]. 12 maja obraz został częścią Maratonu Równości w Łodzi, organizowanego przez Łódzką Grupę Lokalną Kampanii Przeciw Homofobii[6], a tydzień później, 18 maja, w ramach kameralnego przeglądu filmowego "O miłości między innymi", film wyemitowało kino „Pod Baranami”[7]. Także w 2011 Dźwięki ciszy wydane zostały w specjalnie limitowanej edycji na nośnikach DVD przez Tongariro Releasing, dystrybutora specjalizującego się w publikacji kina o tematyce LGBT[2].

Remove ads

Nagrody i wyróżnienia

  • 2009, Berlin International Film Festival:
    • nominacja do nagrody Teddy w kategorii najlepszy film fabularny (nagrodzony: Kit Hung)
  • 2009, Torino International Gay & Lesbian Film Festival:
    • Nagroda Audiencji (Kit Hung)
    • nagroda dla "najlepszego nowego reżysera" (Kit Hung)
    • Nagroda Specjalna Jury dla "najlepszego filmu fabularnego" (Kit Hung)
  • 2009, Vancouver Queer Film Festival:
    • nagroda dla "najlepszego międzynarodowo dystrybuowanego filmu fabularnego" (Kit Hung)
  • 2009, Chinese Film Forum, Beijing, China:
    • nagroda dla "najlepszego nowego aktora" (Lü Yulai)
  • 2009, Lesgaicinemad − Madrid International Lesbian and Gay Film Festival:
    • nagroda dla "najlepszego reżysera" (Kit Hung)
    • nagroda dla "najlepszego aktora" (Lü Yulai)
  • 2009, Montreal International Gay and Lesbian Film Festival:
    • nagroda Grand Prix du Jury w kategorii najlepszy film fabularny

Źródła:[1][3]

Remove ads

Ścieżka dźwiękowa

Filmowa ścieżka dźwiękowa wyprodukowana została przez Claudio Puntina i Insę Rudolph, członków zespołu jazzowego Sepiasonic. W filmie wykorzystana jest także twórczość artysty muzycznego Justina McGratha oraz utwór "Achoo Cha Cha" śpiewany przez chińską aktorkę oraz divę wokalną Grace Chang.

Zobacz też

  • Bez słów (2012) − hongkońsko-chiński film o podobnej tematyce

Linki zewnętrzne

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads