DB-LK

DB-LK − dwusilnikowy bombowiec produkcji radzieckiej. Wyprodukowano jedynie jeden egzemplarz prototypowy.

DB-LK
ДБ–ЛК

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	OKB-16
Typ	bombowiec
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej z podwoziem chowanym w locie
Załoga	5–6 osób
Historia
Data oblotu	1939
Dane techniczne
Napęd	dwa silniki gwiazdowe M-87
Moc	2 × 700 kW
Wymiary
Rozpiętość	21,60 m
Długość	9,78 m
Powierzchnia nośna	56,87 m²
Masa
Własna	9061 kg
Osiągi
Prędkość maks.	488 km/h
Pułap	8500 m
Zasięg	2900 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 × karabin maszynowy kal. 7,92 mm, 1000 kg bomb
Użytkownicy
ZSRR
Rzuty

Historia

W 1933 r., projektant Wiktor Bielajew rozpoczął prace nad nowym typem bombowców. Prace Bielajewa nad nowym bombowcem przyśpieszyły pomyślnie badania szybowców BP-2 (TsAGI-2, 1934) i BP-3 (1936). Ten ostatni został zbudowany w małych seriach i był używany do szkolenia pilotów w Szkole Pilotażu Marynarki Wojennej.

W 1938 samolot był na ukończeniu. Jako napędu użyto dwóch silników gwiazdowych M-87 i chowane podwozie. Samolot oznaczono DB-LK.

Po opóźnieniach i kłótniach wewnątrzpartyjnych, DB-LK w 1939 wykonał pomyślnie swój pierwszy lot na lotnisku Instytutu Badawczego Sił Powietrznych w Czkałowskaja. Badania wykazały bardzo dobre z natury cechy samolotu i parametry lotu, podczas gdy samolot osiągnął, mimo słabego silnika M-87, prędkość do 488 km/h (na wysokości 5100 m). 1 maja 1940 samolot został zaprezentowany w Moskwie na paradzie wojskowej na Placu Czerwonym, gdzie został przedstawiony opinii publicznej.

Pod wpływem niemieckich bombowców nurkowych, w szczególności Ju 87, w tym samym roku zostało wydane polecenie przekształcenia DB-LK w samolot o podobnej charakterystyce jak Ju 87. Prace nad przekształceniem płatowca w bombowiec nurkujący trwały do wybuchu wojny między Trzecią Rzeszą a ZSRR – 22 czerwca 1941 roku. Pierwszy i jedyny zbudowany prototyp został spalony w obawie przed zbliżającym się Wehrmachtem.

Bibliografia

• Leonid Sielakow: Beljajews fliegende Flügel, FliegerRevue 5/92