Danse macabre (Saint-Saëns)

Danse macabre^ⓘ (pol. Taniec śmierci) opus 40 – poemat symfoniczny Camille’a Saint-Saënsa z 1874 roku. Premiera odbyła się 24 stycznia 1875 w Paryżu. Używana jest także nazwa Taniec szkieletów^[1].

Ten artykuł dotyczy poematu symfonicznego Camille'a Saint-Saënsa. Zobacz też: inne znaczenia danse macabre.

Danse macabre

Strona tytułowa autografu z 1874 r.
Kompozytor	Camille Saint-Saëns
Forma muzyczna	poemat symfoniczny
Czas powstania	1874
Data premiery	24 stycznia 1875
Miejsce premiery	Concerts Colonne, Paryż
Czas trwania	ok. 7 min

Utwór powstał pod wpływem wiersza francuskiego poety Henryka Cazalisa, nawiązującego do popularnego w literaturze i sztuce od czasów średniowiecza tematu tańca śmierci.

Pod względem budowy formalnej Danse macabre jest rozbudowanym walcem z dwoma tematami w opracowaniu wariacyjnym. Kompozytor wykorzystał ilustracyjne możliwości ksylofonu, w którego suchej i twardej barwie dźwięku wyraźnie jest słyszalny klekot szkieletów wirujących w tańcu.

Programowe treści utworu są bardzo czytelne: jest północ. Rozstrojonym głosem gęśli (solo skrzypcowe) śmierć sprasza duchy. Zabawie, narastającej w coraz bardziej dzikim tańcu, kładzie kres pianie koguta o świcie (grane na oboju). W zanikającym zawodzeniu śmierci jest zapowiedź dnia.

• 
  Danse macabre, Michael Wolgemut

Zobacz też

• Totentanz (utwór Ferenca Liszta)
• kolorystyka (muzyka)
• taniec w średniowieczu
• pieśni i tańce śmierci