Dolina Środkowej Odry

Dolina Środkowej Odry (315.61) – mezoregion fizycznogeograficzny w zachodniej Polsce i wschodnich Niemczech, stanowiący zachodnią część Pradoliny Warciańsko-Odrzańskiej. Region graniczy od północy z Lubuskim Przełomem Odry, Równiną Torzymską i Pojezierzem Łagowskim, od wschodu z Kotliną Kargowską, a od południa z Wysoczyzną Czerwieńską, Doliną Dolnego Bobru i Wzniesieniami Gubińskimi. Na terenie Polski region leży w całości w obrębie województwa lubuskiego.

Ten artykuł dotyczy mezoregionu fizycznogeograficznego. Zobacz też: obszar ochrony Natura 2000 o tej nazwie.

Nie mylić z: Doliną Środkowej Obry.

Dolina Środkowej Odry

Zasięg regionu w obrębie Polski
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pojezierza Południowobałtyckie
Makroregion	Pradolina Warciańsko-Odrzańska
Mezoregion	Dolina Środkowej Odry
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. lubuskie Niemcy

Region obejmuje szeroką na 5–10 km dolinę Odry, rozciągającą się na długości ok. 100 km – od ujścia Obrzycy poza ujście Pliszki poniżej Słubic. Dolina o stromych północnych zboczach jest dobrze wykształcona, z wyraźnym tarasem łąkowym i wyższymi, zalesionymi tarasami piaszczystymi. Dno doliny opada od 50 do 20 m n.p.m. W obrębie regionu, od ujścia Nysy Łużyckiej, Odra jest rzeką graniczną.

Głównym ośrodkiem miejskim regionu jest Krosno Odrzańskie. Dolina Środkowej Odry rozpościera się na terenie gmin: Sulechów, Czerwieńsk, Krosno Odrzańskie, Dąbie, Maszewo, Gubin, Cybinka i Słubice.

Bibliografia

• JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1, OCLC 830377558. Brak numerów stron w książce
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, (ISBN 83-01-12677-9)