Dopełnienie dalsze

Dopełnienie dalsze – dopełnienie, przy którego użyciu nie można przekształcić zdania ze strony czynnej na stronę bierną, tak aby dotychczasowe dopełnienie przejęło rolę podmiotu^[1]. Przy transformacji zdania do strony biernej dopełnienie dalsze nie zmienia swojej formy, np:

Strona czynna: Michał wręczył portierowi dokumenty.
Strona bierna: Dokumenty zostały wręczone portierowi przez Michała.

Treść tego artykułu należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dopełnienie dalsze występuje w celowniku, narzędniku lub miejscowniku^[2]. Nie wszystkie czasowniki konotują dopełnienie dalsze. Istnieją czasowniki mogące konotować zarówno dopełnienie bliższe jak i dalsze^[3]^[4].

Przykłady mają czasowniki z dopełnieniem dalszym:

Marek zachwyca się (N. kim? czym?) górskim krajobrazem.
Przyglądam się (C. komu? czemu?) przechodniom.
Porozmawiajmy (Ms. o kim? o czym?) o uczuciach.

Przykłady czasowników z dwoma dopełnieniami:

Kupiłem kotu żarcie.
Daj mi spokój.

[1]

[2]

[3]

[4]

Dopełnienie dalsze

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on