Dynastia justyniańska

Dynastia justyniańska – dynastia władająca Cesarstwem Bizantyjskim w latach 518-602. Wywodziła się ona od Justyna, wieśniaka trackiego pochodzącego z Naissus (dzisiejszy Nisz). Walczył on w armii rzymskiej, potem był dowódcą straży pałacowej ekskubitorów, a następnie po śmierci Anastazjusza został cesarzem Bizancjum. Po nim rządził jego siostrzeniec Justynian I Wielki. Za jego czasów Bizancjum osiągnęło największą świetność w swych dziejach.

Cesarze bizantyńscy

• Justyn I 518-527
• Justynian I Wielki 527-565
• Justyn II 565-578
• Tyberiusz II Konstantyn 578-582
• Maurycjusz 582-602
• Teodozjusz (współcesarz) 590-602

Bibliografia

• Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, wyd.3 Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
• Robert Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
• Robert Browning, Justynian i Teodora, Warszawa 1977.
• Teresa Wolińska, Justynian Wielki, Kraków 2003.