Edo (rzeka)

Edo (jap. 江戸川 Edo-gawa; ang. Edo River) – rzeka w Japonii, w regionie Kantō. Oddziela się od rzeki Tone na północnym krańcu miasta Noda, przepływa przez Nagareyamę i Matsudo, i uchodzi do Zatoki Tokijskiej (Pacyfik) w Ichikawie. Rzeka Edo wyznacza granicę między prefekturami Tokio, Chiba i Saitama. Ma 59,5 kilometra długości^[1][2][3].

Ten artykuł dotyczy rzeki. Zobacz też: inne znaczenia. Na tę stronę wskazuje także przekierowanie „Edo-gawa”. Zobacz też: Edogawa.

Edo

江戸川
Edo-gawa

Kontynent	Azja
Państwo	Japonia
Lokalizacja	Region Kantō
Długość	59,5 km
Średni przepływ	109,96 m³/s
Źródło
Miejsce	rzeka Tone, Noda, prefektura Chiba
Wysokość	8,6 m
Współrzędne	35°54′57″N 139°50′50″E
Ujście
Recypient	Zatoka Tokijska
Miejsce	Zatoka Tokijska, Ichikawa, prefektura Chiba
Współrzędne	35°40′14″N 139°57′02″E
Położenie na mapie Chiby źródło ujście
Położenie na mapie Japonii źródło ujście

Dawniej rzeka Edo była dolnym biegiem rzeki Tone, ale została od niej sztucznie oddzielona w 1654 przez Siogunat Togukawów, aby chronić miasto Edo przed powodziami. Rzeka Edo była stosowana do transportu dużych ładunków z Chōshi i innych miast wybrzeża Pacyfiku, w głąb lądu^[3]. Przed industrializacją regionu Tokio rzeka była także wykorzystywana do uprawy lotosu^[1].

Na początku XX wieku rzeki przestano używać jako środka transportu ze względu na wybudowanie rozległej sieci kolejowej w regionie Kantō. Rzeka Edo pozostałą ważnym źródłem wody dla przemysłu, a także miejscem wylewania nieczystości z gęsto zaludnionej metropolii Tokio. Tokijski Disneyland jest położony na Tokyo Disneyland znajduje się na składowisku odpadów, tuż przy odnodze rzeki Edo, znanej jako rzeka Kyū Edo, która wpada do Zatoki Tokijskiej, pomiędzy Urayasu, Chibą i dystryktem Minamikasai w Edogawie (Tokio).

Rzeka Edo ma znaczniki odległości co 250 metrów, które wskazują dystans od źródła rzeki do jej ujścia.

• Rzeka Edo w sztuce
• 
• 
• 
•