Ekspektatywa

Ekspektatywa (śrdw. łac. exspectativa, expectativa z łac. expectare „wypatrywać; oczekiwać”)^[1] „oczekiwanie prawne” (wierzytelność przyszła) – sytuacja, w której niektóre wymogi prawne dotyczące powstania wierzytelności lub innego prawa podmiotowego zostały częściowo spełnione. Warunkami tymi mogą być m.in.:

• wykonanie pewnych czynności przez osoby trzecie,
• upłynięcie terminu przewidzianego prawem,
• wystąpienie wypadku ubezpieczeniowego.

O ekspektatywie odrębnej własności lokalu wspomina ustawodawca w art. 19 ust. 1 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych^[2]. Ekspektatywa odrębnej własności lokalu jest roszczeniem o ustanowienie przez spółdzielnię odrębnej własności lokalu na rzecz osoby, z którą spółdzielnia zawarła umowę o budowę lokalu (o której mowa w art. 18 ust. 1 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Roszczenie to powstaje z chwilą zawarcia umowy o budowę lokalu. Ekspektatywa odrębnej własności lokalu podlega też egzekucji, a zatem może w drodze egzekucji przejść na inne osoby^[3]. Istnieje możliwość scedowania ekspektatywy wierzytelności na inne podmioty (umowa przyrzeczona zbywalna).

W języku staropolskim „ekspektatywa” znaczy tyle, co „nadzieja”, „widok na przyszłość”. Tak nazywano też pismo królewskie przyrzekające nadanie godności lub stanowisk w razie wakatu^[4]. Prawo od 1717 roku zabraniało wydawania takich pism^[5][6].