Elżbieta Grabowska

Elżbieta Grabowska z domu Szydłowska herbu Lubicz (ur. 1748 lub 1749, zm. 28 maja 1810 w Warszawie^[1]) – kochanka i domniemana morganatyczna żona Stanisława Augusta Poniatowskiego^[2], córka wojewody płockiego Teodora Szydłowskiego i Teresy Witkowskiej.

Nie mylić z: Elżbieta Granowska.

Ten artykuł dotyczy żony Jana Jerzego Grabowskiego. Zobacz też: Elżbieta Grabowska (pisarka).

Elżbieta Grabowska

Lubicz
Dane biograficzne
Data urodzenia	1748 lub 1749
Data i miejsce śmierci	28 maja 1810 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Świętokrzyski w Warszawie
Ojciec	Teodor Kajetan Szydłowski
Matka	Teresa Witkowska
Mąż	Jan Jerzy Grabowski (1769-1789)
Dzieci	Michał Grabowski Aleksandra Grabowska Kazimierz Grabowski*
Związek morganatyczny	Stanisław August Poniatowski (domniemany)
Dzieci	Kazimierz Grabowski* Stanisław Grabowski Izabela Grabowska

Skromnego pochodzenia, z rodu Szydłowskich, wydana za generała Jana Jerzego Grabowskiego, zaś po jego śmierci w 1789 przypuszczalnie potajemnie poślubiona przez Stanisława Augusta Poniatowskiego^[3]. Współcześni przypisywali jej skłonienie króla do akcesu do konfederacji targowickiej.

Matka Stanisława, Michała, Kazimierza, Aleksandry oraz Izabeli.

Została pochowana na cmentarzu Świętokrzyskim w Warszawie^[4].