Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Emil Leszczyński
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Emil Leszczyński z Leszna herbu Korczak (ur. 1827 lub 1828, zm. 19 lub 20 lutego 1903 w Posadzie Sanockiej) – polski właściciel ziemski.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Emil (niekiedy też Emilian) Korczak Leszczyński z Leszna urodził się w 1827[1] lub w 1828[2][3]. Wywodził się z rodu Leszczyńskich herbu Korczak[4][5]. Był synem Franciszka Leszczyńskiego (właściciel majątku w Solinie[6], dziedzic Teleśnicy Oszwarowej) i Elżbiety z domu Fredro[7][5]. Miał braci Leopolda (ojciec Franciszka) i Erazma[7][5][8].
Był właścicielem dóbr ziemskich, posiadając: od około 1859 Polańczyk[9][10][11][12][13], od około 1859 Solinę[14][15], majątek Łobozew[16][17][18][8]. Istniał tam dwór rodziny Leszczyńskich (później ulokowano w nim szkołę)[19] (na początku 1896 zbył Łobozew na rzecz Majera Wołoskiego z Wańkowej[20]). Jako dziedzic majątku Łobozew był uprawniony do wyboru posła sejmowego z większych posiadłości[21].
Był członkiem Rady c. k. powiatu liskiego, wybierany jako reprezentant grupy większych posiadłości: po raz pierwszy od 1867 do około 1874[16][22][23][24][25][26][27], ponownie od około 1890, pełnił wówczas funkcję zastępcy członka wydziału powiatowego[28][29], następnie zastępcy prezesa wydziału powiatowego od około 1892[30], a od około 1893 do około 1896 sprawował stanowisko prezesa wydziału powiatowego[31][32][33]. Od około 1870 do około 1875 był członkiem C. K. Powiatowej Komisji Szacunkowej w Lisku[34][35][36][37][38]. Był szacownikiem dóbr dla okręgu C. K. Sądu Obwodowego w Przemyślu od około 1873 w Łobozwi w powiecie Ustrzyki[39][40][41][42], a później dla okręgu C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku: od około 1893 w Łobozwi w powiecie Ustrzyki[43][44][45], od około 1896 w Sanoku[46][47][48][49]. Następnie od około 1900 do około 1902 był ocenicielem dóbr dla okręgu C. K. Sądu Powiatowego w Sanoku[50][51].
Był członkiem wydziału okręgowego w Lisku C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego z siedzibą we Lwowie, w którym od około 1892 do około 1894 pełnił funkcje zastępcy prezesa, a ponadto od około 1892 do końca życia był detaksatorem[52]. Należał do C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie, będąc członkiem oddziału przemysko-mościko-jaworowsko-bireckiego od około 1881[53], a później oddziału sanocko-lisko-krośnieńskiego od około 1896 do końca życia[54]. 12 czerwca 1896 został wybrany zastępcą dyrektora-kontrolera Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku[55].
Wraz z żoną Marią z domu Truskolaską[7] w swoim majątku dworskim w Łobozwi organizował pomoc dla uczestników powstania styczniowego, które wybuchło w 1863[1]. Był właścicielem realności w Posadzie Sanockiej[55]. Zmarł 19[56] lub 20 lutego 1903 tamże w wieku 75 lat[2]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 22 lutego 1903 w pogrzebie pod przewodnictwem sanockiego proboszcza ks. Bronisława Stasickiego[2]. Obok została pochowana jego żona Maria (zm. 1899[57], siostra Leonarda[3], pod koniec XIX wieku figurowała jako właścicielka tabularna Łobozwi[58])[59][60][5] syn oraz Stanisław Jacek Leszczyński[7] z Leszna (ur. 1868, od 1904 żonaty z Heleną Janowską, córką Zygmunta; zm. 17 lutego 1906 w wieku 38 lat w wyniku zaczadzenia w Płonnej, gdzie przebywał w związku z pogrzebem swojego kuzyna Włodzimierza Truskolaskiego[61][62][63]). Ponadto Emil i Maria Leszczyńscy mieli synów Bronisława Feliksa, Tadeusza Stanisława, Mieczysława Kazimierza (ur. 1866)[7][5].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads