Apozycja (językoznawstwo)

Apozycja (łac. appositio) – użycie dwóch wyrazów (zwykle rzeczowników) w tej samej formie fleksyjnej, czyli w związku zgody. Drugie (najczęściej) słowo jest przydawką lub dopowiedzeniem pierwszego.

Przykłady apozycji: miasto Łódź, na rzece Wiśle, z prezesem Nowakiem.

Apozycja stosowana jest też jako figura retoryczna i wówczas bywa nazywana epexegesis (łac. interpretatio). Przy takim użyciu jedno słowo jakby dointerpretowuje drugie lub nawet je przedefiniowuje.

Przykłady apozycji w literaturze:

„Litwo, ojczyzno moja...” (Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz)

„O Warto, rzeko, wodo rodzona... (Maryla Wolska, Straż nad Wartą)

Bibliografia

• Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1970, wyd. III, bez ISBN.