Erytrea Włoska

Erytrea Włoska (wł. Colonia eritrea) – kolonia włoska w Afryce, istniejąca w latach 1890–1936.

Erytrea Włoska

Colonia eritrea

1890–1936
Herb Flaga
Państwo	Włochy
Siedziba	Asmara
Data powstania	1890
Data likwidacji	1 czerwca 1936
Zarządzający	król Wiktor Emanuel III
Zarządzający	Amedeo d’Aosta
Powierzchnia	119 000 km²[1]
Populacja • liczba ludności	1000 (1939)
Strefa czasowa	UTC -1 – zima UTC – lato
Języki urzędowe	włoski
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Historia

Erytrea Włoska na mapie z 1922 roku

Pod koniec XIX wieku na obszar późniejszej Erytrei Włoskiej zaczęli przybywać Włosi, którzy otrzymali koncesje na eksploatację kopalni soli^[2]. W 1885 roku włoskie wojska zajęły port Massaua, a do końca 1889 roku okupowały już większość obszaru, należącego ówcześnie do Etiopii^[3][4][5].

Kolonia powstała na podstawie traktatu z Ucciali z 1889 roku, w którym cesarz Etiopii Menelik II odstąpił Królestwu Włoch część terytorium^[5]. Oficjalna proklamacja powstania kolonii miała miejsce w styczniu następnego roku^[6]. Po zajęciu przez Włochy Etiopii w następstwie wojny z tym krajem z lat 1935–1936 Erytrea Włoska wraz z Etiopią i Somali Włoskim weszła w skład Włoskiej Afryki Wschodniej, utworzonej 1 czerwca 1936 roku^[7][8].

W 1941 roku działające pod auspicjami Wielkiej Brytanii siły militarne zajęły Włoską Afrykę Wschodnią, a 15 września 1952 roku na mocy decyzji Zgromadzenia Ogólnego ONZ terytorium włączono do Etiopii na zasadzie federacji^[7][9][10]. W 1993 roku oderwało się od niej i uzyskało niepodległość jako Państwo Erytrea^[11].