Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

EuroLiga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

EuroLiga
Remove ads

EuroLiga (ang. EuroLeague) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki koszykarskie, przeznaczone dla najlepszych oraz najbogatszych męskich drużyn Europy i zachodniej Azji (tj. zajmujących najwyższe miejsca w czołowych ligach krajowych), organizowane i zarządzane przez Euroleague Basketball Company, a wcześniej przez FIBA Europa.

Szybkie fakty Państwo, Dyscyplina ...
Remove ads

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Na fali sukcesu idei europejskich pucharów – stworzonej przez dziennikarzy francuskiego dziennika L'Équipe – dla klubów piłkarskich, wiosną 1957 r. grupa działaczy FIBA z Sekretarzem Generalnym Williamem Jonesem na czele, postanowiła przeszczepić koncepcję klubowej rywalizacji na starym kontynencie również dla męskich zespołów koszykarskich. W celu zorganizowania i sprawnego przeprowadzenia rozgrywek powołano specjalną Komisję, której przewodniczącym został sam W. Jones, mając do pomocy Roberta Busnela, Miloslava Kriza, Raimundo Saportę, Nikołaja Semaszkę i Borislava Stankovicia. Wzorem piłkarskim rywalizacji nadano oficjalną nazwę Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (PEMK) i pod takim mianem toczyła się ona do lat 90. Do premierowego sezonu 1957/58 przystąpiło 24 mistrzów krajowych, a wśród nich Legia Warszawa. W inauguracyjnym spotkaniu – rozegranym 22 lutego 1958 w Brukselibelgijski Royal IV SC Anderlechtois pokonał luksemburską BBC Etzella Ettelbruck 82:43[1], a po pucharowych bojach do finałowego dwumeczu (6 lipca 1958 i 17 lipca 1958) zakwalifikowały się: radziecka ASK Ryga oraz bułgarski Akademik Sofia. Lepsi okazali się ryżanie dwukrotnie pokonując rywala (86:81 i 84:71). Ta sama drużyna tryumfowała w dwóch kolejnych edycjach, a na pierwszy sukces ekipy spoza ZSRR (kraje „Europy socjalistycznej” zdominowały pierwsze lata rywalizacji PEMK) przyszło czekać do sezonu 1963/64, gdy po puchar sięgnął Real Madryt, który następnie – nieprzerwanie po połowy lat 80. – należał do ścisłej czołówki Pucharu Europy. Zresztą generalnie od tego momentu do głosu zaczęły dochodzić kluby z zachodniej i południowej części kontynentu (głównie włoskie). Przełom lat 80. i 90. to czas tryumfów zespołów z byłej Jugosławii, czyli słynnej „szkoły bałkańskiej”, później zaś sukcesy zaczęły święcić ekipy greckie. Nieprzerwanie od sezonu 1987/88 końcowa faza pucharu przeprowadzana jest w formie turnieju Final Four, podczas którego wyłaniana jest najlepsza drużyna (wcześniej turniej Finałowej Czwórki PEMK odbył się tylko dwa razy – w 1966 r. i 1967 r.).

Szyld Euroliga – w odniesieniu do rywalizacji najlepszych męskich klubów koszykarskich w Europie – po raz pierwszy pojawił się w 1995 r., gdy to od sezonu 1995/96 zmieniono nazwę rozgrywek na FIBA EuroLeague. Ich organizatorem nadal pozostawała FIBA, pełniąc jednocześnie rolę patrona tytularnego. Jednak już wówczas coraz większą siłę oddziaływania zaczęła przejawiać – założona 25 czerwca 1991 w RzymieUnia Europejskich Lig Koszykarskich (ULEB), reprezentująca zrzeszane przez siebie klubu z czołowych lig krajowych (głównie włoskiej, hiszpańskiej, francuskiej i greckiej). Kwestią czasu pozostawało przejęcie przez nią praw do zarządzania Euroligą na co nie chciała zgodzić się FIBA. Przełomowym okazał się być 2000 r., gdy w europejskiej koszykówce doszło do rozłamu. Żadna z organizacji nie zamierzała ustąpić, dlatego w edycji 2000/01 rywalizacja najlepszych klubów „starego kontynentu” toczyła się w dwóch niezależnych od siebie rozgrywkach: nowej Eurolidze (stworzonej przez ULEB) i Suprolidze (założonej przez FIBA). Po roku doszło do porozumienia, FIBA zlikwidowała Suproligę, która funkcjonowała zaledwie przez jeden sezon, a ULEB-owska Euroliga stała się zaczątkiem nowoczesnej Euroligi.

Remove ads

Edycje

Podsumowanie
Perspektywa
Więcej informacji Sezon, Finał ...

2001 był rokiem, w którym rozegrano dwa europejskie mistrzostwa klubowe – Suproliga zorganizowana przez FIBA Europa i Euroliga przez ULEB).

+ W 2020 r. zrezygnowano z rozgrywania Final Four Euroligi z powodu pandemii COVID-19.
(OT) – dogrywka

Remove ads

Sukcesy klubów

Podsumowanie
Perspektywa
Więcej informacji Nazwa klubu, Liczba triumfów ...

Zwycięzcy według państw

Więcej informacji Państwo, Liczba triumfów ...
Remove ads

Udział polskich drużyn

Więcej informacji Sezon, Uczestnik ...
Remove ads

Statystyki

Podsumowanie
Perspektywa

Punkty na mecz

  • 1991-92 Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki): 32,25 (w 16 występach)
  • 1992-93 Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb): 23,92 (w 13 występach)
  • 1993-94 Grecja Nikos Galis (Panathinaikos Ateny): 23,80 (w 21 występach)
  • 1994-95 -Serbia Predrag Danilović (Virtus (Buckler) Bologna): 22,11 (w 17 występach)
  • 1995-96 Stany Zjednoczone Joe Arlauckas (Real Madryt): 26,42 (w 21 występach)
  • 1996-97 Włochy Carlton Myers (Fortitudo (Teamsystem) Bologna): 22,94 (w 19 występach)
  • 1997-98 -Serbia Peja Stojaković (PAOK Saloniki): 20,93 (w 16 występach)
  • 1998-99 Turcja İbrahim Kutluay (Fenerbahçe SK): 21,41 (w 17 występach)
  • 1999-00 Miljan Goljović (Pivovarna Laško): 20,18 (w 16 występach)
  • 2000-01 -Serbia Miroslav Berić (Partizan Belgrad): 23,25 (w 20 występach) (FIBA Suproliga)
  • 2000-01 Stany Zjednoczone Alphonso Ford (Peristeri Ateny): 26 (w 12 występach) (ULEB Euroliga)
  • 2001-02 Stany Zjednoczone Alphonso Ford (Olympiakos Pireus): 24,75 (w 20 występach)
  • 2002-03 -Serbia Miloš Vujanić (Partizan Belgrad): 25,78 (w 14 występach)
  • 2003-04 Stany Zjednoczone Lynn Greer (Śląsk Wrocław): 25,07 (w 14 występach)
  • 2004-05 Stany Zjednoczone Charles Smith (Victoria Libertas (Scavolwi) Pesaro): 20,65 (w 20 występach)
  • 2005-06 Stany Zjednoczone Drew Nicholas (Benetton Treviso): 18,45 (w 20 występach)
  • 2006-07 Hiszpania Juan Carlos Navarro (FC Barcelona): 16,77 (w 22 występach)
  • 2007-08 Stany Zjednoczone Marc Salyers (Chorale Roanne): 21,78 (w 14 występach)
  • 2008-09 Serbia Igor Rakočević (TAU Baskonia): 17,95 (w 21 występach)
  • 2009–10 Litwa Linas Kleiza (Olympiacos): 17,14 (w 22 występach)
  • 2010–11 Serbia Igor Rakočević (Efes Pilsen): 17,21 (w 14 występach)
  • 2011–12 Stany Zjednoczone-Macedonia Północna Bo McCalebb (Montepaschi Siena): 16,9 (w 17 występach)
  • 2012–13 Stany Zjednoczone Bobby Brown (Montepaschi Siena): 18,83 (w 24 występach)
  • 2013–14 Stany Zjednoczone-Turcja Keith Langford (Olimpia Milano): 17,56 (w 25 występach)
  • 2014–15 Stany Zjednoczone-Czarnogóra Taylor Rochestie (Niżny Nowogród): 18,90 (w 21 występach)
  • 2015–16 Francja Nando De Colo (CSKA Moskwa): 19,44 (w 27 występach)
  • 2016–17 Stany Zjednoczone Keith Langford (Uniks Kazań): 21,75 (w 28 występach)

Zbiórki na mecz

Asysty na mecz

Przechwyty na mecz

  • 1991-92 Włochy Riccardo Pittis (Philips Milano): 3,73 (w 19 występach)
  • 1992-93 Stany Zjednoczone Clinton Wheeler (Bayer Leverkusen): 3 (w 17 występach)
  • 1993-94 Włochy Riccardo Pittis (Benetton Treviso): 2,92 (w 13 występach)
  • 1994-95 Rosja Siergiej Panow (CSKA Moskwa): 3 (w 19 występach)
  • 1995-96 Włochy Riccardo Pittis (Benetton Treviso): 2,63 (w 19 występach)
  • 1996-97 Stany Zjednoczone Michael Anderson (Caja San Fernando): 2,70 (w 17 występach)
  • 1997-98 Stany Zjednoczone David Rivers (Teamsystem Bologna): 2,85 (w 21 występach)
  • 1998-99 Stany Zjednoczone Gerald Lewis (KK Zadar): 2,53 (w 15 występach)
  • 1999-00 Włochy Andrea Meneghin (Varese Roosters): 2,93 (w 16 występach)
  • 2000-01 Stany Zjednoczone Ralph Biggs (Telindus Ostenda): 2,1 (w 20 występach) (FIBA Suproliga)
  • 2000-01 Chorwacja Ivica Marić (KK Zadar) i Stany Zjednoczone Jemeil Rich (Lugano Snakes): 3,7 (w 10 występach) (ULEB Euroliga)
  • 2001-02 Argentyna Emanuel Ginobili (Kinder Bologna): 2,54 (w 22 występach)
  • 2002-03 Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad): 3 (w 10 występach)
  • 2003-04 Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad): 3,38 (w 13 występach)
  • 2004-05 Stany Zjednoczone Chris Williams (Frankfurt Skyliners): 2,78 (w 14 występach)
  • 2005-06 Stany Zjednoczone Jeff Trepagnier (Ülkerspor): 3,05 (w 20 występach)
  • 2006-07 Hiszpania Ricky Rubio (DKV Joventut Badalona): 3,18 (w 16 występach)
  • 2007-08 Stany Zjednoczone Shaun Stonerook (Montepaschi Siena): 2,58 (w 24 występach)
  • 2008–09 Stany Zjednoczone David Logan (Asseco Prokom): 2,67 (w 15 występach)
  • 2009–10 Stany Zjednoczone Bo McCalebb (KK Partizan) & Rosja Wiktor Chriapa (CSKA Moskwa): 1,95 (w 22 występach)
  • 2010–11 Stany Zjednoczone Chuck Eidson (Maccabi Tel Awiw): 2,64 (w 22 występach)
  • 2011–12 Stany Zjednoczone Jamon-Alfred Lucas (Galatasaray): 1,81 (w 16 występach)
  • 2012–13 Stany Zjednoczone Bo McCalebb (Fenerbahçe Ülker): 1,91 (w 23 występach)
  • 2013–14 Stany Zjednoczone Jamon Gordon (Anadolu Efes): 2,00 (w 21 występach)
  • 2013–14 Stany Zjednoczone Tarence Kinsey (Niżny Nowogród): 1,59 (w 17 występach)
  • 2015–16 Stany Zjednoczone-Grecja Nick Calathes (Panathinaikos): 2 (w 27 występach)
  • 2016–17 Stany Zjednoczone Charles Jenkins (Crvena Zvezda Belgrad): 2,07 (w 30 występach)

Bloki na mecz

Najlepszy wskaźnik punktowy – cały sezon

Najlepszy wskaźnik punktowy – sezon zasadniczy

Statystyczni liderzy sezonu regularnego nie są brani pod uwagę w oficjalnych statystykach.

Najlepszy wskaźnik punktowy – Top 16

Statystyczni liderzy sezonu regularnego nie są brani pod uwagę w oficjalnych statystykach.

Najlepsi w historii

Statystyki liczone od sezonu 2000/01

Więcej informacji Średnie, Sumy ...
Remove ads

Indywidualne osiągnięcia

Podsumowanie
Perspektywa

Punkty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Joe Arlauckas (Real Madryt) 63 pkt kontra Buckler Bolonia (24/28 2pt, 0/1 3pt, 15/18 FT) (w sezonie 1995-96)
  2. Stany Zjednoczone Michael Young (CSP Limoges) 47 pkt kontra Benetton Treviso (12/22 2pt, 4/6 3pt, 11/15 FT) (w sezonie 1993-94)
  3. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 46 pkt kontra Philips Milano (8/14 2pt, 5/6 3pt, 15/18 FT) (w sezonie 1991-92)
  4. Chorwacja Velimir Perasović (SLVbodna Dalmacija Split) 45 pkt kontra Cibona Zagrzeb (15/22 2pt, 1/1 3pt, 12/14 FT) (w sezonie 1991-92)
  5. Chorwacja Ivica Žurić (Cibona Zagrzeb) 45 pkt kontra Buckler Bolonia (11/18 2pt, 5/7 3pt, 8/9 FT) (w sezonie 1993-94)
  6. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 44 pkt kontra Joventut Badalona (15/21 2pt, 2/5 3pt, 8/11 FT) (w sezonie 1991-92)
  7. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 44 pkt kontra Commodore Den Helder (16/28 2pt, 1/3 3pt, 9/10 FT) (w sezonie 1991-92)
  8. Stany Zjednoczone Tony Dawson (Bayer Leverkusen) 43 pkt kontra Kinder Bolonia (10/15 2pt, 1/2 3pt, 20/25 FT) (w sezonie 1996-97)
  9. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 42 pkt kontra Olympique d'Antibes (6/10 2pt, 7/13 3pt, 9/9 FT) (w sezonie 1991-92)
  10. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 42 pkt kontra SLVbodna Dalmacija Split (8/15 2pt, 7/11 3pt, 5/7 FT) (w sezonie 1991-92)
  11. Turcja İbrahim Kutluay (Fenerbahçe SK) 41 pkt kontra Cibona Zagrzeb (7/13 2pt, 6/8 3pt, 9/15 FT) (w sezonie 1998-99)
  12. Stany Zjednoczone Alphonso Ford (Peristeri Ateny) 41 pkt kontra Baskonia (9/19 2pt, 3/4 3pt, 14/15 FT) (w sezonie 2000-01)
  13. Włochy Carlton Myers (PAF Bolonia) 41 pkt kontra Real Madryt (6/9 2pt, 5/11 3pt, 14/19 FT) (w sezonie 2000-01)
  14. Łotwa Kaspars Kambala (Efes Pilsen) 41 pkt kontra FC Barcelona (18/28 2p, 5/10 FT) (w sezonie 2002-03)
  15. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 40 pkt kontra Estudiantes Madryt (14/19 2pt, 0/2 3pt, 12/14 FT) (w sezonie 1991-92)
  16. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 40 pkt kontra Phonola Caserta (10/12 2pt, 5/12 3pt, 5/8 FT) (w sezonie 1991-92)
  17. Chorwacja Arijan Komazec (Kinder Bolonia) 40 pkt kontra FC Barcelona (10/12 2pt, 4/5 3pt, 8/8 FT) (w sezonie 1996-97)
  18. Vlado Šćepanović (Partizan Belgrad) 40 pkt kontra Ural Great Perm (3/5 2pt, 7/9 3pt, 13/13 FT) (w sezonie 2001-02)
  19. Litwa Arvydas Macijauskas (Baskonia) 40 pkt kontra ASVEL Villeurbanne (4/7 2pt, 6/6 3pt, 14/14 FT) (w sezonie 2003-04)
  20. Stany Zjednoczone Marc Salyers (Chorale Roanne) 40 pkt kontra Fenerbahçe Ülker (9/11 2pt, 6/13 3pt, 4/5 FT) (w sezonie 2007-08)

Zbiórki

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Litwa Arvydas Sabonis (Real Madryt) 24 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1992-93)
  2. Stany Zjednoczone Joe Binion (Buckler Bolonia) 24 zb kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 1994-95)
  3. Grecja Antonis Fotsis (Dinamo Moskwa) 24 zb kontra Benetton Treviso (w sezonie 2006-07)
  4. Stany Zjednoczone Rickie WinSLVw (Estudiantes Madryt) 23 zb kontra Aris Saloniki (w sezonie 1991-92)
  5. Stany Zjednoczone Cliff Levingston (PAOK Saloniki) 23 zb kontra Scavolini Pesaro (w sezonie 1992-93)
  6. Stany Zjednoczone Roy Tarpley (Olympiakos Pireus) 23 zb kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1993-94)
  7. Turcja Mirsad Türkcan (CSKA Moskwa) 23 zb kontra Budućnost Podgorica (w sezonie 2001-02)
  8. Stany Zjednoczone Orlando Phillips (EB Pau Orthez) 22 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1992-93)
  9. Chorwacja Emilio Kovačić (Cibona Zagrzeb) 22 zb kontra Efes Pilsen (w sezonie 1993-94)
  10. Turcja Mirsad Türkcan (Montepaschi Siena) 21 zb kontra Baskonia (w sezonie 2002-03)
  11. Turcja Mirsad Türkcan (CSKA Moskwa) 21 zb kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 2003-04)
  12. Turcja Mirsad Türkcan (Fenerbahçe Ülker) 21 zb kontra Eldo Napoli (w sezonie 2006-07)
  13. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 21 zb kontra Varese Roosters (w sezonie 1998-99)
  14. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 21 zb kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  15. Stany Zjednoczone Lee Johnson (Olympique d'Antibes) 21 zb kontra Kalev Tallinn (w sezonie 1991-92)
  16. Stany Zjednoczone Tony Massenburg (FC Barcelona) 21 zb kontra CSP Limoges (w sezonie 1993-94)
  17. Litwa Arvydas Sabonis (Real Madryt) 21 zb kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1993-94)
  18. Chorwacja Stojko Vranković (Panathinaikos Ateny) 21 zb kontra Maccabi Tel Awiw (w sezonie 1994-95)
  19. Stany Zjednoczone Warren Kidd (Stefanel Milano) 21 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1996-97)
  20. Chorwacja Nikola Prkačin (Cibona Zagrzeb) 21 zb kontra EB Pau Orthez (w sezonie 1998-99)
  21. Grecja Lazaros Papadopoulos (Iraklis Saloniki) 21 zb kontra Alba Berlin (w sezonie 2000-01 Suproliga)

Asysty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Elmer Bennett (Baskonia) 17 ast kontra Žalgiris Kowno (w sezonie 1998-99)
  2. Łotwa Raimonds Miglinieks (Śląsk Wrocław) 15 ast kontra Montepaschi Siena (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  3. Stany Zjednoczone Tyus Edney (Benetton Treviso) 14 ast kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 2003-04)
  4. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 14 ast kontra EB Pau Orthez (w sezonie 1995-96)
  5. Grecja Teodoros Papalukas (Olympiakos) 14 ast kontra Entente Orleanaise (2009-10)
  6. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 13 ast kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1995-96)
  7. Macedonia Północna Petar Naumoski (Efes Pilsen) 13 ast kontra CSKA Moskwa (w sezonie 1998-99)
  8. Francja Laurent Sciarra (ASVEL Villeurbanne) 13 ast kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  9. Stany Zjednoczone Elmer Bennett (Baskonia) 13 ast kontra AEK Ateny (w sezonie 2000-01)
  10. Grecja Nikos Zisis (AEK Ateny) 13 ast kontra Maccabi Tel Awiw (w sezonie 2004-05)
  11. Francja Marc-Antoine Pellin (Chorale Roanne) 13 ast kontra Lottomatica Roma (w sezonie 2007-08)

Przechwyty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Marcus Webb (CSKA Moskwa) 11 przechw kontra PAOK Saloniki (w sezonie 1997-98)
  2. Stany Zjednoczone Jeff Trepagnier (Ülker Stambuł) 11 przechw kontra Partizan Belgrad (w sezonie 2005-06)
  3. Włochy Stefano Mancinelli (Climamio Bolonia) 10 przechw kontra Dinamo Moskwa (w sezonie 2006-07)
  4. Grecja Panajotis Janakis (Aris Saloniki) 9 przechw kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1991-92)
  5. Stany Zjednoczone Chris Corchiani (Bayer Leverkusen) 9 przechw kontra Unicaja Malaga (w sezonie 1995-96)
  6. Litwa Saulius Štombergas (Žalgiris Kowno) 9 przechw kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 1998-99)
  7. Veselin Petrović (Partizan Belgrad) 9 przechw kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  8. Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad) 9 przechw kontra FC Barcelona (w sezonie 2003-04)
  9. Stany Zjednoczone Chris Williams (Skyliners Frankfurt) 9 przechw kontra CSKA Moskwa (w sezonie 2004-05)
  10. Argentyna Pablo Prigioni (Baskonia) 9 przechw kontra SIG Basket Strasbourg (w sezonie 2005-06)

Bloki

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Chorwacja Stojko Vranković (PAF Bolonia) 10 blk kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 2000-01)
  2. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 8 blk kontra Estudiantes Madryt (w sezonie 2000-01)
  3. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Ülker Stambuł (w sezonie 2001-02)
  4. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Frankfurt Skyliners (w sezonie 2001-02)
  5. Litwa Darjuš Lavrinovič (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 2004-05)
  6. Stany Zjednoczone Loren Woods (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Asseco Prokom (w sezonie 2008-09)
  7. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 7 blk kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  8. Rosja Andriej Kirilenko (CSKA Moskwa) 6 blk kontra Maccabi Ness Ra’ananna (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  9. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 6 blk kontra KK Zadar (w sezonie 2000-01)
  10. Chorwacja Davor Pejčinović (KK Zadar) 6 blk kontra Lugano Snakes (w sezonie 2000-01)
  11. Francja Frédéric Weis (Unicaja Malaga) 6 blk kontra Efes Pilsen (w sezonie 2002-03)
  12. Rosja Aleksiej Sawrasienko (CSKA Moskwa) 6 blk kontra Baskonia (w sezonie 2004-05)
  13. Stany Zjednoczone Maceo Baston (Maccabi Tel Awiw) 6 blk kontra Baskonia (w sezonie 2005-06)
  14. Stany Zjednoczone Marcus Haislip (Efes Pilsen) 6 blk kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 2006-07)
  15. Stany Zjednoczone Terence Morris (Maccabi Tel Awiw) 6 blk kontra Žalgiris Kowno (w sezonie 2007-08)

Punkty rankingowe

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Tanoka Beard (Žalgiris Kowno) 63 kontra Skipper Bolonia (w sezonie 2003-04)
  2. Słowenia Jaka Lakovič (Krka Novo mesto) 55 kontra Real Madryt (w sezonie 2001-02)
  3. Serbia Dejan Milojević (Partizan Belgrad) 55 kontra Olympiakos (w sezonie 2004-05)
  4. Chorwacja Marko Popović (Cibona Zagrzeb) 54 kontra Estudiantes Madryt (w sezonie 2004-05)
  5. Słowenia Jaka Lakovič (Panathinaikos Ateny) 51 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2003-04)
  6. Litwa Arvydas Macijauskas (Baskonia) 50 kontra ASVEL Villeurbanne (w sezonie 2003-04)
  7. Belgia Tomas Van Den Spiegel (Prokom Trefl) 50 kontra VidiVici Bolonia (w sezonie 2007-08)
  8. Litwa Darjuš Lavrinovič (Real Madryt) 49 kontra Chimki Moskwa (w sezonie 2009-10)
  9. Australia-Serbia Aleks Marić (Partizan Belgrad) 49 kontra Efes Pilsen (w sezonie 2009-10)
  10. Argentyna Andrés Nocioni (Baskonia) 48 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2003-04)
  11. Stany Zjednoczone Spencer Nelson (GHP Bamberg) 48 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2005-06)
  12. Litwa Arvydas Sabonis (Žalgiris Kowno) 47 kontra Ülker Stambuł (w sezonie 2003-04)
  13. Stany Zjednoczone Anthony Parker (Maccabi Tel Awiw) 47 kontra ASVEL Villeurbanne (w sezonie 2004-05)
  14. Rosja Rusłan Awlejew (Ural Great Perm) 47 kontra Telindus Ostenda (w sezonie 2001-02)
  15. Stany Zjednoczone Kebu Stewart (Hapoel Jeruzalem) 47 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2000-01)

Triple-double

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 21 pkt, 10 ast, 10 zb kontra Olympiakos (w sezonie 1994-95)
  2. Stany Zjednoczone Bill Edwards (PAOK Saloniki) 24 pkt, 15 zb, 10 ast kontra Cholet Basket (w sezonie 1999-00)
  3. Stany Zjednoczone Derrick Phelps (Alba Berlin) 12 ast, 11 pkt, 10 zb kontra Iraklis (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  4. Chorwacja Nikola Vujčić (Maccabi Tel Awiw) 12 zb, 11 pkt, 11 ast kontra Prokom Trefl (w sezonie 2005-06)
  5. Chorwacja Nikola Vujčić (Maccabi Tel Awiw) 27 pkt, 10 zb, 10 ast kontra Olimpija Lublana (w sezonie 2006-07)
Remove ads

Prawa telewizyjne w Polsce

Prawa telewizyjne do Euroligi w Polsce posiada Telewizja Polsat, transmisje emitowane są na płatnych kanałach sportowych należących do spółki[2].

Zobacz też

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads