Fon (natężenie dźwięku)

Fon (gr. φωνή „dźwięk, ton, głos”) – jednostka poziomu głośności dźwięku^[1].

Krzywe jednakowej głośności (izofony) „normalnego ”ucha według Fletchera i Munsona. Wartości fonów są oznaczone na niebiesko

Poziom głośności dźwięku w fonach jest liczbowo równy poziomowi natężenia (wyrażonego w decybelach) tonu o częstotliwości 1 kHz, którego głośność jest równa głośności tego dźwięku^[1]. Dźwięki o tej samej liczbie fonów wywołują to samo wrażenie głośności, ale nie muszą być to dźwięki identyczne w sensie barwy (np. o różnych częstotliwościach). W odróżnieniu od jednostki son, która jest jednostką liniową głośności, fon nie podlega arytmetycznemu sumowaniu przy obliczaniu całkowitego poziomu głośności kilku jednoczesnych dźwięków.

Zobacz też

• izofona