Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
François Sagat
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
François Sagat (ur. 5 czerwca 1979 w Cognac) – francusko-libański aktor filmowy, model i aktor pornograficzny[4].
W lipcu 2019 zajął dwudzieste drugie miejsce w rankingu „250 największych gejowskich gwiazd porno w historii”[5].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodził się w południowo-zachodniej części Francji, w Cognac[6] w departamencie Charente jako syn Francuzów o arabskich korzeniach. Jego matka była Libanką, a ojciec miał słowacko-libańskie korzenie[2]. Sagat jest kuzynem wokalistki Alison Moyet[7][8][9].
Od dziecka interesował się światem mody. Ze względu na dziewczęcy styl bycia był prześladowany w szkole średniej[10]. W wieku osiemnastu lat, w nadziei na zdobycie pracy w branży mody, przeniósł się z rodzinnego Cognac do Paryża. Po ukończeniu szkoły przez dwa lata pracował jako model i krótko pracował w różnych domach mody jako asystent[2].
Kariera w branży porno
W wieku dwudziestu pięciu lat, podczas korzystania z gejowskiego czatu, nawiązał kontakt z przedstawicielami studia pornograficznego o nazwie Citébeur, którzy zaoferowali mu współpracę[11]. Kilka tygodni później Sagat wystąpił po raz pierwszy w filmie erotycznym, który to spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Sześć miesięcy potem przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, by wystąpić w filmie Arabesque. Wówczas zdecydował, że zamieszka w USA[12]. Był obsadzony w filmach pornograficznych o homo- i biseksualnej tematyce.
19 października 2006 podczas Erotic Film Festival HeatGay Awards w Berlinie został uhonorowany EroticLine Award w kategorii „Najlepszy europejski aktor”[13][14][15][16].
Pojawił się na wielu okładkach pornograficznych pism gejowskich, w tym „Honcho” (w czerwcu 2006, w maju 2007 i w lipcu 2007)[17], „Jock” (we wrześniu 2006)[17], „Unzipped” (w styczniu 2007, w kwietniu 2008, w czerwcu 2008 i we wrześniu 2009 z Erikiem Rhodesem)[17], „Blueboy” (w czerwcu 2006)[17], „Inches” (w sierpniu 2007 i w kwietniu 2008)[17], „Torso” (w sierpniu 2006)[17], „Macho” (w sierpniu 2009)[17] i „Xxx Showcase”[17].
W 2007 otrzymał nagrodę GayVN Award jako najlepszy gejowski wykonawca roku. Nominację do tej nagrody zdobył także rok później, wspólnie z Brendanem Daviesem i Rickiem Van Santem, za najlepszą scenę seksu grupowego w filmie Folsom Leather (2007). Był też sześciokrotnie nominowany do Grabby Award.
Zagrał tytułowego bohatera pornograficznego horroru Bruce’a LaBruce’a L.A. Zombie (2010) z udziałem Matthew Rusha, Erika Rhodesa, Francesco D’Macho, Wolfa Hudsona i Tony’ego Warda.
W 2013 wspólnie z Brianem Millsem został uhonorowany nagrodą PinkX Gay Video Award, przyznawaną przez kanał telewizyjny Pink TV, w dwóch kategoriach „Najlepszy reżyser” i „Najlepszy film zagraniczny” za realizację Incubus (2012)[18][19].
W 2018 zdobył trzy nominacje do Grabby Award w kategoriach: „Najlepsza grupa” w Justice League: A Gay XXX Parody (Men.com)[20] jako Aquaman z Ryanem Bonesem (Batman), Colbym Kellerem (Zielona Latarnia), Brandonem Cody (Superman) i Johnnym Rapidem (Flash), „Najgorętsza zmiana pozycji” i „Najlepszy duet” z Johnnym V w Paris Perfect (NakedSword / Pinkx)[20].
Obecność w kulturze masowej
Christophe Honoré zaangażował go do roli Emmanuela, paryskiej męskiej prostytutki, w dramacie Mężczyzna w kąpieli (Homme au bain, 2010)[21][22] z Chiarą Mastroianni. Tytuł filmu pochodzi od obrazu Gustave Caillebotte Man at his Bath, z 1884, który zachował się w National Gallery w Londynie. Film prezentowany był na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno (nominacja do nagrody Złotego Leoparda za reżyserię) i Festiwalu Filmowym w Turynie.
Był uznawany za modela charakterystycznego ze względu na swoją muskulaturę, egzotyczną urodę oraz wytatuowaną głowę[23][24]. Znalazł się na okładkach magazynów: „Zero” (2009), brazylijskiego „Junior” (grudzień 2010)[25], „Loverboy” jako Madonna (maj 2014), „L’Homo” (luty 2015), „JÓN” (2017), „Têtu” (czerwiec 2017), „Indie” (lato 2017), „Satellite” (nr 46), „Tapette” i „Attitude” (kwiecień 2021)[26].
W 2011 był fotografowany przez Terry’ego Richardsona[27][28], jako amerykański bohater eksponujący granat ręczny i ręczny karabin maszynowy[29], a także flagę USA, amerykańskich wojskowych i napis na pośladkach Don’t ask, don’t tell (Nie pytaj, nie mów)[30][31]. W marcu 2012 brał udział w realizacji projektu muzycznego Hadès[32] Sylvii Gobbel, muzy zmarłego fotografa Helmuta Newtona[33].
Wystąpił w wideoklipie wyreżyserowanym przez Zahrę Reijs do piosenki irańsko-holenderskiej piosenkarki Sevdalizy - Bluecid (2017)[34].
Utworzył linię odzieżową Kick Sagat[35][36].
Zagrał postać porwanego w komediodramacie Bruce’a La Bruce’a It is Not the Pornographer That is Perverse... (2018)[37] z udziałem Allena Kinga i Colby Kellera[38]. Film był prezentowany na Festival Internacional de Cine w Puerto Vallarta[39][40][41]. Nagrał teledysk „Trust Me” (2018) z Igorem Dewe[42]. Zrealizował film dokumentalny Monsieur Sagat (2020)[43].
Remove ads
Życie prywatne
We wrześniu 2007 dokonał coming outu jako homoseksualista[44][45]. Przez pewien czas był w związku z innym aktorem gejowskiego porno, Francesco D’Macho[46][47].
Filmografia
Teledyski
Remove ads
Nagrody
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads