Franciszek Marduła

Franciszek Marduła (ur. 27 lipca 1909 w Poroninie, zm. 26 listopada 2007 w Zakopanem^[1]) – polski pedagog, trener, reprezentant Polski w kombinacji norweskiej i biegach narciarskich, lutnik^[2].

Franciszek Marduła

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1909 Poronin
Data i miejsce śmierci	26 listopada 2007 Zakopane
Miejsce spoczynku	Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku
Zawód, zajęcie	pedagog, trener, narciarz, lutnik
Narodowość	polska

Nagrobek Franciszka Marduli na Pęksowym Brzyzku

Życiorys

Był znany przede wszystkim z osiągnięć w dziedzinie lutnictwa. Był lutnikiem-samoukiem. Pierwsze skrzypce zbudował w 1928, a w 1945 otworzył w Zakopanem własną pracownię lutniczą. Zbudował ponad trzysta instrumentów^[3].

Od 1955 był członkiem Związku Polskich Artystów Lutników. W latach 1982–1985 był przewodniczącym komisji kwalifikacyjnej tego związku^[3].

W 1959 zdobył srebrny medal na Światowej Wystawie Współczesnej Altówki w Ascoli Piceno we Włoszech, a w 1977 piątą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Lutniczym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu^[4]. W 1979 pełnił funkcję honorowego przewodniczącego jury I Ogólnopolskiego konkursu Lutniczego im. Z. Szulca w Poznaniu^[3]. Od 2008 w Zakopanem odbywa się Bieg wysokogórski im. Franciszka Marduły^[5].

Spoczywa na Cmentarzu na Pęksowym Brzysku w Zakopanem (sektor L-IV-1)^[6].

Rodzina

Miał syna, Stanisława (ur. 1952 w Zakopanem), również lutnika^[3].