Franjo Wölfl

Franjo Wölfl (serb. Фрањо Велфл lub Фрањо Велф, ur. 18 maja 1918 w Zagrzebiu, zm. 8 lipca 1987 tamże) – jugosłowiański piłkarz narodowości chorwackiej występujący na pozycji napastnika, reprezentant Jugosławii (1938–1951) i Chorwacji (1940–1944), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 1948, trener piłkarski.

Franjo Wölfl

Фрањо Велфл

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1918 Zagrzeb
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1987 Zagrzeb
Wzrost	174 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub –1934 HŠK Concordia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1934–1935 HŠK Concordia 1935–1937 Viktoria Pilzno (5) 1938–1945 HŠK Građanski 1945–1953 Dinamo Zagrzeb 100 (80)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1938–1951  Jugosławia 12 (5) 1940–1944  Chorwacja 18 (12) W sumie: 30 (17)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1954 Jugosławia (członek komitetu) 1956 Chorwacja (członek komitetu)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie srebro Londyn 1948 piłka nożna

Kariera klubowa

Wychowanek klubu HŠK Concordia z Zagrzebia. W latach 1935–1937 grał w czechosłowackim zespole Viktoria Pilzno, skąd przeniósł się do HŠK Građanski. Swój debiut w nim zaliczył w 1938 roku i grał w nim do 1945 roku, czyli do czasu rozwiązania drużyny. W sezonie 1939/40 wywalczył z Građanskim mistrzostwo Jugosławii. Z kolei w 1943 roku został mistrzem Chorwacji i królem strzelców ligi.

W 1945 roku po rozwiązaniu Građanskiego i utworzeniu na jego miejsce Dinama Zagrzeb Wölfl został zawodnikiem tego klubu. W Dinamie grał do końca swojej kariery, czyli do zakończenia sezonu 1952/53. Wraz z Dinamem wywalczył tytuł mistrza kraju w 1948 roku, dwa wicemistrzostwa w latach 1947 i 1951 oraz Puchar Jugosławii w 1951 roku. W sezonach 1946/47 i 1947/48 był królem strzelców jugosłowiańskiej ligi. Zdobył odpowiednio 28 i 22 gole w lidze.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Jugosławii Wölfl zadebiutował 25 września 1938 roku w zremisowanym 4:4 towarzyskim spotkaniu z Polską i w debiucie zdobył gola. W 1948 roku zagrał na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. Strzelił na nich 2 gole i przyczynił się do zdobycia przez Jugosławię srebrnego medalu. W reprezentacji Jugosławii w latach 1938–1951 rozegrał 12 meczów i strzelił 5 goli.

21 kwietnia 1940 Wölfl zanotował debiut w reprezentacji Chorwacji w towarzyskim meczu ze Szwajcarią (1:0). W kadrze Chorwacji od 1940 do 1944 roku wystąpił 18 razy i zdobył 12 bramek.

Kariera trenerska

W 1954 roku pełnił funkcję członka kilkuosobowego komitetu trenerskiego, prowadzącego reprezentację Jugosławii. W 1956 roku wraz z Leo Lemešiciem i Bruno Kneževiciem wszedł w skład komisji trenerskiej, która poprowadziła Chorwację w towarzyskim meczu przeciwko Indonezji (5:2).

Sukcesy

Zespołowo

Jugosławia

• srebrny medal igrzysk olimpijskich: 1948

HŠK Građanski

• mistrzostwo Jugosławii: 1939/40

Dinamo Zagrzeb

• mistrzostwo Jugosławii: 1947/48
• Puchar Jugosławii: 1951

Indywidualnie

• król strzelców Prvej Ligi Jugoslavije: 1946/47 (28 goli), 1947/48 (22 gole)

Linki zewnętrzne

• Franjo Wölfl w bazie EU-Football.info (ang.)
• Franjo Wölfl w bazie National Football Teams (ang.)

Encyklopedie internetowe (osoba):

• Hrvatska enciklopedija: 66314

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 28007