Fuzarioza łubinu

Fuzarioza łubinu – zbiorcza nazwa chorób łubinu wywołanych przez gatunki grzybów: Fusarium oxysporum f. sp. lupini, Fusarium avenaceum, Fusarium graminearum i Fusarium bulbigenum. Są to jedne z najniebezpieczniejszych chorób łubinu, przy czym najbardziej wrażliwy na nią jest łubin wąskolistny^[1].

Infekujące grzyby są przyczyną fuzaryjnej zgorzeli łubinu i fuzaryjnego więdnięcia łubinu^[2].

Jako pierwsze objawy choroby w trakcie wschodu wskazuje się: brązowienie oraz zamieranie kiełków, a także podstaw łodyg siewek. Na terenie plantacji widoczne są obszary pozbawione roślin, puste. W okresie kwitnienia pojawia się więdnięcie, nasilające się szczególnie w okresach suchych i ciepłych^[1].

Chorobę można rozpoznać po rozkrojeniu nożem łodygi. Rośliny porażone na przekroju łodygi mają zbrunatniałe wiązki przewodzące^[1].

Aktualnie nie ma zarejestrowanych środków chemicznych do zwalczania fuzarioz^[2].