Gaz błotny

Gaz błotny – odkryty w 1776 przez Alessandra Voltę^[1][2] palny gaz, którego głównym składnikiem jest metan, powstający w wyniku beztlenowego rozkładu substancji organicznych w przyrodzie. Proces ten zachodzi często na bagnach lub mokradłach (stąd nazwa)^[3].

31 maja 1926 wybuchł gaz błotny zebrany na dnie jeziora Dobellus Mały (niem. Kleiner Dobellus). Wybuch nastąpił prawdopodobnie wskutek obniżenia ciśnienia atmosferycznego spowodowanego przez burzę. Powierzchnia jeziora stała się niewidoczna z powodu pokrywającego ją materiału wyrzuconego z dna jeziora. Trwało to kilka tygodni, dopóki ziemia nie opadła na dno^[4][5].

Zobacz też

• gaz ziemny