George Whitefield Chadwick

George Whitefield Chadwick (ur. 13 listopada 1854 w Lowell w stanie Massachusetts, zm. 4 kwietnia 1931 w Bostonie)^[1][2] – amerykański kompozytor, dyrygent i pedagog.

George Whitefield Chadwick

Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1854 Lowell
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1931 Boston
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog

Życiorys

Pochodził z uzdolnionej muzycznie rodziny, jego ojciec pracował w branży ubezpieczeniowej^[2]. W latach 1872–1876 studiował w New England Conservatory of Music w Bostonie^[2], gdzie uczył się teorii u Stephena A. Emery’ego^[1]. Od 1876 do 1877 roku uczył muzyki w Olivet College^[2]. W 1877 roku wbrew woli ojca wyjechał do Lipska^[2], gdzie pobierał naukę u Carla Reineckego i Salomona Jadassohna^[1]. Następnie od 1879 roku studiował u Josefa Rheinbergera w Monachium^[1]. Towarzyszył grupie amerykańskich plastyków w podróży do Francji, gdzie przypuszczalnie poznał Césara Francka^[1].

W 1880 roku powrócił do USA, gdzie pracował jako dyrygent, organista i nauczyciel muzyki^[1][2]. W gronie jego uczniów znaleźli się Horatio Parker, Arthur Whiting, Sidney Homer, Frederick Converse, Henry Kimball Hadley i Daniel Gregory Mason^[2]. Od 1882 roku wykładał w New England Conservatory of Music w Bostonie, a w 1897 roku został jego dyrektorem^[1][2]. Dyrygował Springfield Music Festival (1889–1899) i Worcester Music Festival (1898–1901)^[2].

Twórczość

Jubilee z Symphonic Sketches

W wykonaniu U.S. Marine Band.

Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Jeden z czołowych amerykańskich twórców końca XIX wieku^[2]. Zaliczany jest do tzw. klasyków bostońskich, wykształconych w Niemczech i kontynuujących europejskie tradycje muzyczne^[1], które łączył jednakże często z motywami typowo amerykańskimi^[2]. Napisał m.in. trzy symfonie (1882, 1885, 1894), suitę Symphonic Sketches (1908), Sinfoniettę (1904), uwertury koncertowe i poematy symfoniczne, 5 kwartetów smyczkowych, kwintet fortepianowy, utwory kameralne, pieśni, burleskę Tabasco (1894), dramat liryczny Judith (1901) i operę werystyczną The Padrone (1912)^[2]. Jest ponadto autorem pracy teoretycznej Harmony. A Course of Study (Boston 1897, wznow. 1975)^[1].