Granica bułgarsko-rumuńska

Granica bułgarsko-rumuńska – granica państwowa, pomiędzy Rumunią oraz Bułgarią, istniejąca od uzyskania niepodległości przez Bułgarię i Rumunię w roku 1878.

Rumunia i Bułgaria oraz lądowa granica na obszarze Dobrudży

Granica bułgarsko-rumuńska z lotu ptaka

Zmiany przynależności państwowej Dobrudży od XIX wieku

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Bułgaria  Rumunia
Okres istnienia	od 1940
W obecnym przebiegu
Długość	608 km

Kształtowanie się granicy

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Bułgaria  Rumunia
Okres istnienia	1878–1913
W obecnym przebiegu

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Bułgaria  Rumunia
Okres istnienia	1913–1918
W obecnym przebiegu

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Bułgaria  Rumunia
Okres istnienia	1918–1919
W obecnym przebiegu

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Bułgaria  Rumunia
Okres istnienia	1919–1940
W obecnym przebiegu

Granica powstała w 1878 na kongresie berlińskim. Od obecnej różniła się odcinkiem lądowym, gdyż część Dobrudży pozostawała pod kontrolą osmańską. W 1913 roku Rumunia zajęła ten obszar. Odcinek linearny biegł wówczas pomiędzy bułgarskimi miastami Ruse i Warna. Rumuni utrzymali kontrolę do maja 1918, a odzyskali w listopadzie 1919 i kontrolowali do września 1940 roku. Po zakończeniu II wojny światowej granica nie uległa już zmianie.

Przebieg granicy

Granica biegnie na prawie całej długości wzdłuż rzeki Dunaj, od miasteczka Bregova (BGR), aż do Silistry (BGR) i Călărași (ROU). Następnie rzeka Dunaj skręca na północ, a granica biegnie dalej na południowy wschód i osiąga wybrzeże Morza Czarnego pomiędzy Szabłą (BGR) i Mangalią (ROU).