Gyula Deák

Gyula "Bill" Deák (ur. 8 listopada 1948 w Budapeszcie) – węgierski wokalista bluesowy, określany czasem mianem "króla węgierskiego bluesa".

Gyula Deák

Pseudonim	Bill, Bill Kapitány, Bill Papa
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1948 Budapeszt, Węgry
Gatunki	rock, blues, blues rock, blues elektryczny
Aktywność	od 1970
Zespoły
Sztár Napsugár Wanderers Loyd Hobo Blues Band Bill és a Box Company
Strona internetowa

Kariera

Deák urodził się 8 listopada 1948 roku w Budapeszcie, w dzielnicy Kőbánya. W wieku 11 lat, prawdopodobnie na skutek błędu w sztuce lekarskiej, musiał mieć amputowaną nogę^[1]. W młodości słuchał zespołów The Beatles i The Rolling Stones. Następnie udał się do Miklósa Orszáczkyego i Béli Lakatosa, z którymi zagrał koncert bluesowy po angielsku. Charakterystyczny głos Deáka został dostrzeżony przez nauczycieli opery, którzy próbowali go nakłonić, by został śpiewakiem operowym, na co jednak Deák nie przystał^[2]. Ostatecznie zaczął śpiewać w zespole z Kőbánya, Sztár. Następnie był członkiem takich zespołów, jak Napsugár, Wanderers czy Loyd.

Latem 1979 roku wystąpił gościnnie w zespole Hobo Blues Band, a później został stałym członkiem zespołu. Hobo Blues Band śpiewał piosenki The Rolling Stones, The Doors, Jimiego Hendriksa czy Cream przetłumaczone przez László "Hobo" Földesa na węgierski^[3]. W 1980 roku zespół zgromadził wielu fanów, a Deák stał się popularnym wokalistą. W 1981 roku wystąpił w zniesionym później przez cenzurę filmie Györgya Szomjasa pt. Kopaszkutya. W 1983 roku wystąpił w operze rockowej Levente Szörényiego i Jánosa Bródyego pt. István, a király, zbierając pozytywne opinie. Później wystąpił także w innych rockoperach, takich jak Itt élned, halnod kell János vitéz czy Jézus Krisztus szupersztár. Tymczasem Hobo Blues Band występowało w licznych domach kultury i na festiwalach, zyskując coraz większą reputację. W 1984 roku zespół wystąpił na popularnym festiwalu Fekete Bárány Fesztivál wspólnie z Beatrice, P. Mobil i AE Bizottság, czym zwiększył jeszcze grono sympatyków. W 1985 roku Deák opuścił zespół.

Kariera solowa

W 1983 roku wydał pierwszy solowy album, Rossz vér, a w 1986 – Mindhalálig blues. W tym samym roku wraz z Sándorem Bencsikiem (byłym członkiem zespołów P. Mobil i P. Box) założył zespół Bill és a Box Company. W sumie solowo nagrał siedem albumów studyjnych.

Dyskografia

Hobo Blues Band

• Középeurópai Hobo Blues (1980)
• Oly sokáig voltunk lenn (1982)
• Még élünk (1983)
• Vadászat (1984)
• Kopaszkutya (1993)
• Csintalan lányok, rossz fiúk (1994)

Solo

• Rossz vér (1984)
• Mindhalálig blues (1986)
• Bűnön, börtönön, bánaton túl (1993)
• Bort, bluest, békességet (1999)
• Bill kapitány blues cirkusza (2001)
• Hatvan csapás (2008)
• A Király meséi (2009)

Koncertowe

• 60. születésnapi jubileumi nagykoncert (2009)

Nagrody

• 2007 – nagroda Blues Patika Életmű^[3]
• 2008 – nagroda Artisjus Zenei Díj
• 2008 – nagroda Pont FM Életmű^[4]
• 2009 – nagroda Fonogram Életmű^[5]