Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Halina Mlynkova
polska piosenkarka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Halina Mlynkova, właściwie Młynková (ur. 22 czerwca 1977 w Trzyńcu) – polsko-czeska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów, okazjonalnie także prezenterka telewizyjna i aktorka, pochodząca z Zaolzia.
W latach 1998–2003 wokalistka zespołu Brathanki, z którym wydała dwa albumy studyjne: Ano! (2000)[1] i Patataj (2001)[2] i wypromowała przeboje: „Czerwone korale”, „Gdzie ten, który powie mi”, „Siebie dam po ślubie” i „W kinie, w Lublinie – kochaj mnie”. Za sprzedaż pierwszego albumu zdobyli czterokrotnie platynową płytę[3], za drugi album otrzymali Fryderyka za album roku etno/folk[4]. Od 2003 artystka solowa, wydała trzy albumy: Etnoteka (2011)[5], Po drugiej stronie lustra (2013)[6] i Życia mi mało (2016)[7]. Drugi album promowała singlem „Ostatni raz”, z którym zwyciężyła w konkursie „SuperPremier” podczas LI Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[8].
Była konferansjerką kilku edycji Gorolskiego Święta, a także występowała jako uczestniczka, trenerka, jurorka bądź prowadząca w wielu telewizyjnych programach rozrywkowych oraz zagrała w spektaklach teatralnych Życie jest sceną i Édith i Marlene[9].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodziła się w Trzyńcu, a dorastała w Nawsiu w części Śląska Cieszyńskiego, znajdującej się w granicach Republiki Czeskiej. Jest córką Anny i Władysława Młynków, polskiego działacza społecznego na Zaolziu, m.in. prezesa Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego[10]. Ma brata[11]. Mając sześć lat, rozpoczęła naukę gry na fortepianie[12]. Śpiewała również w różnych chórach i zespołach dziecięcych[13]. W okresie nauki w liceum medycznym w Cieszynie należała do Zespołu Pieśni i Tańca „Olza”[12]. Studiowała etnografię na Uniwersytecie Jagiellońskim[14]. Na trzecim roku studiów rozpoczęła naukę w Krakowskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej[15].
W latach 1995–1997 prowadziła Gorolski Święto w Jabłonkowie[15]. Wiosną 1998 została wokalistką zespołu Brathanki, z którym nagrała i wydała dwa albumy studyjne: Ano! (2000)[16][17][18] i Patataj (2001)[19]. Obie płyty zebrały przychylne recenzje krytyków i zapewniły zespołowi popularność. Za debiutancką płytę wraz z Brathankami była nominowana do nagrody Fryderyka w czterech kategoriach, m.in. za fonograficzny debiut roku i grupa roku[20]. 23 kwietnia 2002 na gali rozdania Fryderyków odebrała z Brathankami nagrodę za album roku etno/folk[4]. Wiosną 2003 odeszła z zespołu[21].
W 2003 nagrana przez nią piosenka „To były piękne dni” z repertuaru Haliny Kunickiej znalazła się na składance pt. Ladies, która została wydana z inicjatywy fundacji Jolanty Kwaśniewskiej[22]. Następnie zrobiła sobie kilkuletnią przerwę w karierze spowodowaną narodzinami, a następnie wychowaniem dziecka[12]. W 2007 uczestniczyła w szóstej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[12], a z powodu kontuzji wycofała się z konkursu w czwartym odcinku[23][24]. W 2009 nagrała piosenkę „Bez słów” na płytę Piotra Rubika pt. RubikOne[25]. Wiosną 2011 była trenerką jednej z drużyn w programie TVP2 Bitwa na głosy[26]. W listopadzie 2011 wydała debiutancki, solowy album studyjny pt. Etnoteka, który stworzyła we współpracy z Robertem Amirianem[27][28] i z którym dotarła do 48. miejsca oficjalnej listy sprzedaży w Polsce[29]. W grudniu wystąpiła podczas koncertu Szukamy stajenki. Kolędy i pastorałki Jacka Kaczmarskiego organizowanego w Centrum św. Jana w Gdańsku[30]. Na początku 2012 wydała teledysk do drugiego singla, „Dziwogóra”[31]. Latem nagrany przez nią utwór „Za wolność...” pojawił się na albumie pt. Morowe panny, który powstał na potrzeby kampanii promującej współczesną kobiecość, zrealizowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego[32]. Jesienią premierę miała książka pt. Bajkowa mozaika, na której znalazła się bajka autorstwa Mlynkovej[33]. W grudniu wraz z Krzysztofem Kiljańskim nagrała piosenkę „Podejrzani zakochani”, promującą film komediowy o tym samym tytule[34].
W 2013 wcieliła się w postać Marlene Dietrich w spektaklu Édith i Marlene w reżyserii Márty Mészáros[9], który był wystawiany w Teatrze Polskim w Warszawie. We wrześniu 2013 poinformowała o rozpoczęciu współpracy z wytwórnią Universal Music Polska[35], pod której szyldem w październiku wydała album pt. Po drugiej stronie lustra. Płytę promowała singlami: „Aż do dna”[36][37] i „Ostatni raz”[38]. W latach 2013–2015 współpracowała telewizyjne koncerty sylwestrowe Sylwester z Dwójką[39]. 6 czerwca 2014 z utworem „Ostatni raz” zwyciężyła w konkursie „SuperPremiery” podczas 51. KFPP w Opolu[40]. Podczas festiwalu otrzymała również nagrodę fotoreporterów i dziennikarzy[41]. W 2014 była jurorką w jednym odcinku programu SuperSTARcie. W 2015 współprowadziła koncerty z trasy Lato Zet i Dwójki[42][43] i szóstą edycję konkursu talentów The Voice of Poland (2015)[44]. W czerwcu 2015 wystąpiła w koncercie Muzyczna biografia – 90 lat Polskiego Radia podczas 52. KFPP w Opolu, wykonując wiązankę przebojów lat 60. i 70., tj. „Nie bądź taki szybki Bill”, „Cicha woda brzegi rwie”, „Tych lat nie odda nikt” i „Gdzie się podziały tamte prywatki?”[45]. Była też nominowana do festiwalowych Superjedynek w kategoriach: SuperPrzebój (za „Ostatni raz”) i SuperArtystka[46] oraz wystąpiła w koncercie Radia Zet i Dwójki w Kołobrzegu[47].
W 2015 zakończyła pracę nad trzecim solowym albumem studyjnym, którego premierę odroczyła z powodu innych zobowiązań zawodowych[48]. 30 września 2016 wydała album pt. Życia mi mało, który promowała teledyskami do singli: „Zabiorę cię”, „Kawa” i „Mówisz mi”[49]. Z płytą dotarła do 29. miejsca oficjalnej listy sprzedaży w Polsce[50]. W sierpniu 2017 zaśpiewała na Placu Teatralnym w Warszawie w koncercie piosenek patriotycznych z okazji 97. rocznicy Bitwy Warszawskiej[51]. W 2018 zagrała epizodyczną rolę w filmie Muzykanci[52], a także po raz czwarty współprowadziła telewizyjny koncert Sylwester z Dwójką. W sierpniu 2019 zaśpiewała przebój „Czerwone korale” w koncercie Przeboje wolnej Polski na Top of the Top Sopot Festival 2019, występując z zespołem Brathanki pierwszy raz od 16 lat[53]. W maju 2023 z utworem „Przerwany”, który nagrała z zespołem Tulia, zakwalifikowała się do konkursu „Premiery” w ramach 60. KFPP w Opolu[54], na którym zdobyła Nagrodę Publiczności im. Karola Musioła[55].
Remove ads
Charakterystyka muzyczna
Będąc wokalistką zespołu Brathanki, wykonywała piosenki o stylistyce pop-rockowej z elementami folkloru[56] węgierskiego i słowackiego[57]. Na pierwszy solowy album Etnoteka nagrała utwory inspirowane brzmieniami etnicznymi[28], zadebiutowała też jako autorka tekstów, pisząc słowa do większości piosenek z płyty[58]. Na drugim albumie Po drugiej stronie lustra umieściła materiał inspirowany muzyką irlandzką[36][59]. Trzeci album Życia mi mało to powrót do stylistyki pop-rockowej z elementami folku[60].
Remove ads
Życie prywatne
Podsumowanie
Perspektywa
W latach 2003–2012 była żoną aktora Łukasza Nowickiego[61]. Mają syna, Piotra (ur. 2004). W kwietniu 2012, będąc w trakcie rozwodu z Nowickim, wystąpiła z mężem w programie Tomasz Lis na żywo, by zaapelować do mediów o uszanowanie ich prywatności i zwrócić uwagę na przekraczanie granic prywatności przez sądy poprzez udostępnianie szczegółów kolejnych rozpraw dziennikarzom[62]. 14 lutego 2015 poślubiła producenta muzycznego Leszka Wronkę[63] w Pradze. Świadkiem na ich ślubie był Karel Gott[64]. Para rozwiodła się w 2020[65], a artystka zamieszkała z synem w Warszawie. Niebawem Mlynkova związała się z polskim muzykiem i wokalistą Marcinem Kindlą. 29 czerwca 2021 na świat przyszedł syn pary – Leo[66].
Deklaruje narodowość polską[59], posiada również obywatelstwo czeskie[59]. Posługuje się językami polskim, czeskim, angielskim i rosyjskim, a także gwarą zaolziańską[59].
Należy do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego[67].
Działalność społeczna i charytatywna
W 2011 wsparła Koalicję „Polska wolna od GMO”, podpisując list skierowany do Kancelarii Prezydenta RP[68]. W 2012 zaangażowała się w akcję społeczną Meli Koteluk „Nie bądź dźwiękoszczelny. Wspierajmy żywą muzykę”[69].
Angażuje się w kampanie i projekty charytatywne[70][71][72].
Dyskografia
- Albumy studyjne
- Single
- Występy gościnne
Remove ads
Teledyski
Remove ads
Teatr
- 2009: Życie jest sceną w Teatrze Sabat
- 2013: Édith i Marlene jako Marlene Dietrich w Teatrze Polskim w Warszawie (reż. Márta Mészáros, premiera: 5 marca 2013 w Mazowieckim Teatrze Muzycznym w Otrębusach)[9]
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads