Horeb

Horeb (hebr. Chorev, חורב) – góra wymieniana w Biblii jako miejsce powołania Mojżesza przez Jahwe, jako wyzwoliciela Izraelitów z niewoli egipskiej - Wj 3,1^[1], oraz miejsce, gdzie Bóg Jahwe ukazał się Eliaszowi, który chronił się w jaskini przed królową Izebel – 1Krl 19,8-14^[2].

"Mojżesz z dziesięcioma przykazaniami" - obraz Rembrandta z 1659

Dokładna lokalizacja góry nie jest znana. Przyjmuje się, że jest to góra Synaj lub całe pasmo górskie, w którym leży ta góra w południowej części półwyspu Synaj w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie.

Według innej interpretacji jest nią góra Jabal al-Lawz w historycznej krainie Midian, a obecnie w północno-zachodniej części Arabii Saudyjskiej, która w Biblii i pismach Józefa Flawiusza nazywana jest zamiennie górą Bożą, Synaj i Horeb^[3], lub też góra Har Karkom na pustyni Negew w południowym Izraelu^[4].

Inne miejsca

Zobacz hasło Horeb w Wikisłowniku

• W Polsce nazwę Horeb nosi jedno ze wzgórz otaczających Wambierzyce.
• Ponadto nazwę Góra Horeb (Mount Horeb) nosi miasto w stanie Wisconsin, USA