Ił-96

Ił-96 (ros. Ил-96) – rosyjski samolot pasażerski zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Iljuszyna. Pierwszy lot odbył się w 1988 roku, natomiast w 1993 roku maszyna weszła do produkcji seryjnej. Ił-96 jest jednym z nowocześniejszych rosyjskich samolotów pasażerskich. Maszyny tej serii służą do przewozu najwyższych władz Rosji – prezydenta i premiera.

Iliuszyn Ił-96

Ił-96-300 linii Cubana de Aviación
Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Iljuszyn, Woroneskie Zakłady Lotnicze
Typ	Samolot pasażerski
Załoga	3 (Ił-96-300), 3 (Ił-96M, Ił-96T)
Historia
Data oblotu	22 września 1988
Lata produkcji	od 1993
Liczba egz.	26
Dane techniczne
Napęd	4 x silnik turbowentylatorowy Aviadvigatel PS-90A Pratt & Whitney PW2000
Wymiary
Rozpiętość	60,11 m
Długość	55,3 m (Ił-96 300), 64,7 (Ił-96M), 63,9 (Ił-96T)
Wysokość	17,50 m
Powierzchnia nośna	392 m²
Masa
Własna	183 000 kg
Startowa	250 000 kg
Zapas paliwa	150 000 kg
Osiągi
Zasięg	11 482 km (Ił-96M) 9 700 (Ił-96T)
Dane operacyjne
Liczba miejsc
259 - 307 (zależy od wersji)
Użytkownicy
Aerofłot, Polet Airlines, Rossiya Airlines, Cubana de Aviación

Projekt

Ił-96 to skrócona konstrukcja pierwszego radzieckiego samolotu szerokokadłubowego Ił-86. Oprócz tego zwiększono zasięg maszyny, czyniąc ją samolotem dalekodystansowym, oraz zastosowano nowoczesną awionikę i szklany kokpit z sześcioma kolorowymi wyświetlaczami LCD. Samolot jest przystosowany do lotów z dwuosobową załogą oraz pozwala na lądowanie w trudnych warunkach pogodowych (kategoria ILS III A). Skrzydła samolotu zakończone są wingletami, a sterowanie samolotem odbywa się za pomocą systemu Fly-by-wire. Pierwszy lot miał miejsce we wrześniu 1988 roku, a certyfikacja płatowca zakończyła się w 1992 roku. Pierwsza wersja, która weszła do użytku to Ił-96-300. Wersje rozwojowe to Ił-96M/T i Ił-96-400.

Ił-96-300 w standardowej konfiguracji dwuklasowej zabiera na pokład 262 pasażerów, w tym 18 miejsc z odstępem 54 cali (140 cm) między fotelami, pozostałe 244 miejsca z odstępem 32 cali (81 cm) w układzie 3-3-3. Możliwy jest także bardziej komfortowy układ 2-4-2. Choć cena katalogowa jednego Iła-96-300 jest około 30% niższa od popularnych zachodnich samolotów tej wielkości, to samoloty te nie są chętnie kupowane przez linie lotnicze.

W 2006 roku w służbie cywilnej było tylko 17 samolotów Ił-96 – 6 w liniach Aerofłot, 2 w KrasAir, 3 w Domodedovo Airlines, 1 w Atlant-Soyuz Airlines, 3 w Cubana de Aviación oraz 2 w Rossiya Airlines. Linie lotnicze Aerofłot oraz Transaero zostały zwolnione z podatku od sprowadzanych samolotów z zachodu, w zamian miały zamówić kilka sztuk samolotów Ił-96. Air Zimbabwe złożyły zamówienia na 5 maszyn Ił-96, jednak po rozmowach z władzami rosyjskimi zamówienia zostały anulowane.

11 sierpnia 2009 rosyjski minister przemysłu i handlu Wiktor Christienko ogłosił, że produkcja samolotów dalekiego zasięgu Ił-96 będzie anulowana ze względu na wyniki tych maszyn odbiegające od popularnych Airbusów i Boeingów. Ponadto zakłady produkcyjne nie wprowadziły masowej produkcji, co znacznie zmniejszyłoby koszty. Samoloty towarowe Ił-96T będą nadal produkowane.

Warianty

Ił-96-300

Model bazowy całej serii. Wyposażony w 4 silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A, każdy o sile ciągu 157 kN. Prace nad tym samolotem zaczęły się w połowie lat 80. Pierwszy egzemplarz wzniósł się w powietrze 28 września 1988. Pierwszy Ił-96 wszedł do służby w 1993. Samolot zabiera na pokład 262 pasażerów, jego zasięg to około 11 000 km, który umożliwia m.in. bezpośrednie loty z Moskwy do Los Angeles. Dwa takie egzemplarze wykorzystywane są przez prezydenta Rosji.

Wersja ze zwiększonym zasięgiem została oznaczona jako Ił-96-300V

Ił-96M

Samolot przeznaczony na eksport. Kadłub został wydłużony o 10 m, a jego masa zwiększyła się o 15 ton. Zamontowano zachodnią awionikę, napęd stanowiły 4 silniki Pratt & Whitney PW2337, każdy o ciągu 165 kN. Zabiera na pokład 312 pasażerów lub 92 tony ładunku. Jego zasięg to 10 400 km. Samolot jest porównywany do Airbusa A330-300 lub do MD-11CF, jednak jest od nich o wiele tańszy. Wyprodukowano jedynie jeden egzemplarz, maszyna nigdy nie weszła do czynnej służby cywilnej. Jednym z powodów był ograniczony dostęp do zachodniej awioniki i silników.

Ił-96T

Wersja towarowa samolotu Ił-96M oraz Ił-96-400. Napędzana przez silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A.

Ił-96-400

Oparty na kadłubie Iła-96M jednak z rosyjskimi silnikami oraz awioniką. Napędzany jest przez silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A1. Maksymalnie może pomieścić do 436 pasażerów. Jego zasięg w trzyklasowej konfiguracji (315 pasażerów) wynosi 10 000 km.

Produkcja

rok	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2017
ilość	1	1	2	0	2	1	3	2	0	1	0	1	0	0	0	1	2	1	2	2	0	2	0	1	1	3

Operatorzy

Stan na 23 lutego 2024^[1]:

Operator	Liczba
Cubana de Aviación	1
Iljuszyn AB	1
Rossija	11
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej	1
Sky Gates Airlines	1
WASO	2
Razem	17

Galeria

• 
  Ił-96-300 linii Aerofłot
• 
  Ił-96 linii Rossija
• 
  Ił-96 linii KrasAir
• 
  Ił-96-400T linii Polet Airlines we wspólnym locie z samolotem pasażerskim Ił-114
• 
  Kabina pasażerska Iła-96-300

Linki zewnętrzne

• Ił 96-300 na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)
• Ił 96-400T na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)