Ignat Łucenko

Ignat Dorofiejewicz Łucenko (ros. Игнат Дорофеевич Луценко, ur. 11 marca^?/24 marca 1910 we wsi Czmyrowka obecnie w rejonie białocerkiewskim w obwodzie kijowskim, zm. 8 lutego 1945 pod Stargardem) – radziecki wojskowy, starszy sierżant, nagrodzony pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Ignat Łucenko

Игнат Луценко

starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1910 Czmyrowka, gubernia kijowska
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1945 okolice Stargardu
Przebieg służby
Lata służby	1930–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	50 Gwardyjska Brygada Pancerna 9 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego
Główne wojny i bitwy	walki nad jeziorem Chasan, bitwa nad Chałchin-Goł, front wschodni (II wojna światowa)
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował w gospodarstwie wiejskim, w 1930 został powołany do armii. W 1938 brał udział w walkach nad jeziorem Chasan, a w 1939 w bitwie nad Chałchin-Goł. Od grudnia 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Stalingradzkim, Woroneskim i 1 Ukraińskim^[1]. Brał udział m.in. w forsowaniu Wisły. 18 stycznia 1945 w okolicach Płocka jako czołgista 50 Gwardyjskiej Brygady Pancernej 9 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego sierżanta wyróżnił się w walkach, zadając wrogowi duże straty w ludziach i sprzęcie. Brał udział w wyzwalaniu łącznie ponad trzystu miejscowości. Zginął w walce pod Stargardem.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 27 lutego 1945)
• Order Lenina (pośmiertnie, 27 lutego 1945)
• Order Czerwonego Sztandaru
• Order Czerwonej Gwiazdy

I medale.