Immunitet w średniowieczu

Immunitet - przywilej wyłączający terytoria lenników spod władzy urzędników króla. Dzięki niemu lennicy króla w imieniu władcy formalnie sprawowali władzę administracyjną, skarbową i wojskową. Był kolejnym elementem systemu lennego, który osłabiał władzę królewską.

Immunitet dzieli się na:

• sądowy - przywilej sprawowania władzy sądowniczej przez feudała w jego dobrach
• ekonomiczny - zwolnienie dóbr feudała ze świadczeń na rzecz panującego.

Bibliografia

• Roman Grodecki, Początki immunitetu w Polsce, Lwów 1930