Ingeborg Bachmann

Ingeborg Bachmann, ps. Ruth Keller (ur. 25 czerwca 1926^[1]  w Klagenfurcie^[1] , zm. 17 października 1973^[1]  w Rzymie^[1] ) – austriacka^[1]  eseistka, poetka^[1] , pisarka, germanistka. Publikowała wiersze, słuchowiska i powieści^[1] . Jej prace charakteryzują się połączeniem poezji i intelektu^[1] . W swoich dziełach zajmowała się tematyką wewnętrznych ograniczeń człowieka oraz feminizmem. Autorka powieści Malina oraz rozważań filozoficznych na temat języka (najsłynniejsze zdanie z Bachmann: „Gdybyśmy mieli słowo, gdybyśmy mieli język, nie potrzebowalibyśmy broni”).

Ingeborg Bachmann

Ruth Keller

graffiti Jefa Aérosola przy Robert Musil Museum w Klagenfurcie
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1926 Klagenfurt
Data i miejsce śmierci	17 października 1973 Rzym
Narodowość	austriacka
Dziedzina sztuki	literatura

Życiorys

Z wykształcenia oraz z zamiłowania filozofka^[1]  oraz psycholożka. Doktoryzowała się u Martina Heideggera^[1] . Doktorat z filozofii uzyskała w 1950 roku^[1] . W roku 1950 przebywała w Paryżu^[1] . W latach 1951–1953 była pracownicą redakcji austriackiego radia^[1] . Od roku 1953 pracowała jako wolna pisarka^[1] . Należała do Grupy 47^[1] . W roku 1953 otrzymała od tej organizacji nagrodę za cztery wiersze z tomiku Die gestundete Zeit^[1] .

Mieszkała w Rzymie, Monachium i Zurychu. W latach 1958–62^[2] była w związku z pisarzem Maxem Frischem^[1] .

Dzieła

• Die gestundete Zeit (tomik wierszy, 1953)^[1] 
• Anrufung des Großen Bären (1956)^[1] 
• Der gute Gott von Manhattan (słuchowisko, 1958)^[1] 
• Rok trzydziesty (Das dreißigste Jahr, opowiadania, 1961^[1] , wyd. pol. 1994)
• Freies Geleit (wiersze, 1964)
• Ein Ort für Zufälle (tomik wierszy, 1965)
• Malina (powieść, 1971)^[1]  (wyd. pol. 1975)
• Symultanka (Simultan, opowiadania, 1971^[1] , wyd. pol. 1975)
• Przypadek F. (Der Fall Franza, 1982, wyd. pol. 1997)