Iwajło Petew

Iwajło Bogdanow Petew (ur. 9 lipca 1975 w Łoweczu) – bułgarski piłkarz grający na pozycji pomocnika oraz trener piłkarski.

Iwajło Petew

Ивайло Богданов Петев

Iwajło Petew (2010)
Pełne imię i nazwisko	Iwajło Bogdanow Petew
Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1975 Łowecz
Wzrost	181 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Parwa Atomna Kozłoduj
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1996–2002 Liteks Łowecz 86 (15) 1998 → Olimpik Tetewen (wyp.) 6 (0) 1999 → Spartak Warna (wyp.) 19 (2) 2002 Czerno More Warna 10 (1) 2003 Liteks Łowecz 3 (0) 2003–2004 Spartak Warna 13 (3) 2004–2005 Rodopa Smolan 28 (4) 2006 Dunaw Ruse 26 (2) 2007 Marek Dupnica 10 (1) 2007–2008 AO Trikala 22 (1) 2008–2009 FK Lubimec 2007 28 (5) 2009–2010 FK Etyr 23 (5) W sumie: 274 (39)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2009 FK Lubimec 2007 2010–2013 Łudogorec Razgrad 2013 Lewski Sofia 2013–2014 AEL 2014–2016 Bułgaria 2016–2017 Dinamo Zagrzeb 2017–2018 Omonia Nikozja 2018–2019 Al-Qadsiah FC 2019–2020 Jagiellonia Białystok 2021–2022 Bośnia i Hercegowina 2023 Łudogorec Razgrad 2023–2024 CS Universitatea Craiova 2025– Baniyas SC
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

Jest wychowankiem Liteksu Łowecz, w którego pierwszej drużynie zadebiutował w wieku dwudziestu jeden lat. Właśnie w Łoweczu już na samym początku piłkarskiej kariery osiągnął najwięcej: klub prowadzony najpierw przez Dimityra Dimitrowa, a potem przez Feraria Spasowa zdobył dwa tytuły mistrza Bułgarii, a w kolejnych latach także Puchar kraju. Jego zasługi dla Liteksu zostały docenione przez działaczy klubu: w 2010, po zdobyciu kolejnego tytułu mistrzowskiego, wybrano najlepszą drużynę ostatniej dekady. Petew znalazł się w niej obok m.in. Stanimira Stoiłowa, Iwajły Petkowa i Radostina Kisziszewa^[1].

Po rozstaniu z Liteksem w 2002 Petew nie powtórzył już tych osiągnięć. Występował w zespołach głównie walczących o utrzymanie w ekstraklasie: Spartaku Warna (12. miejsce w sezonie 2003–2004), Rodopie Smoljan (12. miejsce w sezonie 2004–2005), Marku Dupnica (12. miejsce w sezonie 2006–2007) oraz w drużynach drugo- (Dunaw Ruse i Etyr Wielkie Tyrnowo) i trzecioligowych (FK Ljubimec 2007). Przez rok grał także w Grecji.

Piłkarską karierę zakończył w wieku trzydziestu pięciu lat z powodu kontuzji kolana^[2].

Kariera szkoleniowa

Działalność szkoleniową rozpoczął w 2009, jako grający trener trzecioligowego FK Ljubimca 2007.

Rok później został zatrudniony w zespole beniaminka II ligi, Ludogorcu Razgrad. Tu właśnie osiągnął pierwszy sukces w swojej karierze szkoleniowej: w sezonie 2010–2011 wywalczył z nim pierwszy w historii awans do ekstraklasy. Ponadto klub dotarł do 1/16 finału rozgrywek o Puchar Bułgarii, w którym uległ przyszłego finaliście Slawii Sofia.

Jeszcze lepiej Ludogorec radził sobie w ekstraklasie. Po rundzie jesiennej sezonu 2011–2012 – jako beniaminek ligi – zajmował pierwsze miejsce. Zanotował tylko jedną porażkę, trzy razy zremisował, a pokonał m.in. Lewskiego Sofia (2:1), Lokomotiw Sofia (4:0) i Slawię Sofia (6:0).

Sukcesy

Kariera piłkarska

• Liteks Łowecz:
  • mistrzostwo Bułgarii 1998 i 1999
  • wicemistrzostwo Bułgarii 2002
  • Puchar Bułgarii 2001
  • finał Pucharu Bułgarii 1999

Kariera szkoleniowa

• Ludogorec Razgrad:
  • awans do ekstraklasy w sezonie 2010–2011