Józef Sandel

Józef Sandel (jid. יוסף סאנדעל; ur. 29 września 1894 w Kołomyi, zm. 1 grudnia 1962 w Warszawie) – polski historyk sztuki i publicysta żydowskiego pochodzenia, działacz Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie.

Ten artykuł dotyczy polskiego architekta, historyka sztuki oraz działacza społecznego. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Józef Sandel

יוסף סאנדעל

Data i miejsce urodzenia	29 września 1894 Kołomyja
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 1962 Warszawa
Zawód, zajęcie	historyk sztuki, publicysta

Grób Józefa Sandela na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Był najmłodszym z siedmiorga dzieci Awigdora Sandla. Ukończył szkołę powszechną im. barona M. Hirscha w Kołomyi.

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 7, rząd 2)^[1][2].

Jego żona, Ernestyna Podhorizer-Sandel (1903–1984) była wieloletnim kustoszem Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, autorką życiorysów do Słownika Artystów Polskich.

Twórczość

• 1957: Żydowscy artyści plastycy ofiary hitlerowskiej okupacji w Polsce, cz. 2
• 1957: Żydowscy artyści plastycy ofiary hitlerowskiej okupacji w Polsce, cz. 1
• 1954: Motywy żydowskie w sztuce polskiej
• 1952: Szmul Hirszenberg. Jego życie i twórczość